Аның гомере гастрольләрдә, театр сәхнәләрендә үтә, өенә кунарга гына кайта иде. Пенсиягә чыккач кына Сафия ялгызлыкның нәрсә икәнен аңлый. Тора-бара аның исемен тамашачы оныта, театр коллективы да 1 октябрьдә – Өлкәннәр көне уңаеннан гына искә төшерә. Ә бит Сафия яшь чагында акыллырак булса, гаилә корып, балалар үстерә алган булыр иде, вакытын оныклар тәрбияләргә багышлар иде. Ялгызлык ачысын татымас иде. Әгәр сөйгәне ташлап китмәсә...