Вакыт узып, кайбер вакыйгалар синнән ераклашкан, артта калган саен, аларга башкача карый башлыйсың, күп очракта өр-яңадан бәя бирәсең. Кайсысы турында уйлап: «Дөрес эшләгән булганмын!» – дип шатланасың, ә кайберләрен үзгәртү теләге дә туа – ялгышларың өчен көрсенәсең. Ләкин аккан сулар кире кайтмаган кебек, вакыйгаларның тәгәрмәчен дә кирегә бора алмыйсың...