Балалар туганчы мин катырып куйган тәртип ярата идем. Өйдә нәрсә дә булса кыек ятса, яныннан тыныч кына үтә алмыйм – турылап куям; бизәнгечләр янчыгымда һәрнәрсәнең үз оясы бар иде. Китапларым да Тукайның «Шүрәле»сендәге наратлар кебек рәт-рәт тезелеп тора иде...
