Харис абый балаларга каты булды. Беркайчан да алдына утыртып сөймәде, ягымлы сүзләр әйтмәде. Гомумән, аз сүзле, кырыс кеше иде. Шулай да аның иң күп сүзле, иң ягымлы, иң йомшак куллы чагын ике кыз бик яхшы хәтерлиләр. Шушы бер көндә булган вакыйга аларга әтиләре турында аның бала җанлы, иң якын кеше икәнлеген сөйләү өчен балачакның бер матур хатирәсе булып калды.
