Минем җәем...

Улы артында оялып кына басып торган булачак киленен кочакларга дип үрелгән хатын кинәт караңгы упкынга тәгәрәгәндәй булды: Энҗе... кулсыз иде...

Мине кайнанам әле бер тапкыр күрмәгән килеш үк яратмады. Әйе, шулай да була икән.

– Сәхнәгә чыгып баскач, башта бер мәлгә күңелем тулды. Күз яшен һич тыеп булмый... Аннан үземне ничектер кулга алдым һәм авылдашым Фәүзия апа Мөхәммәтованың миңа багышлап язган шигырен сөйли башладым: «Иминлек сагында бүген, / Ирем һәм ике улым...» «Ел хатын-кызы. Ел ир-аты: хатын-кыз карашы» республика бәйгесенең Чистайда узган зона турында, «Хатын-кыз – ана» номинациясендә катнашты Гөлсинә ТӨХФӘТУЛЛИНА. Нурлат районының Югары Нурлат авылында гына түгел, республикабызда да аның кебек якыннардан-якын өч кешесен махсус хәрби операциягә озатканнар бармы икән тагын?!

Ул улын сагынып яшәде... Уйламаган бер көне түгел, берәр сәгате булды микән? Башка аналар да баласын шуның кадәр йөрәк әрнерлек итеп сагына микән? Әллә ул гына шулаймы? Бәлки ялгызы үстергәнгәдер, бәлки ул бердәнбер булгангадыр...

Балалар, үсмерләр журналында эшләгәндә башка кызык бер идея килде. Күз төшеп, гашыйк булып йөрүләр, мәхәббәт утларында янулар кемгә дә таныш халәт. Аның аша һәркем узган. Үз исемеңне син ошатып йөргән берәүнең исеме белән янәшә язып, «плюс» билгесе куеп, мисал чишкәндәге тигезлектән соң, МӘХӘББӘТ сүзен зур хәрефләр белән сырлап, класс тактасын, урам асфальтын «бизәүләр» барыбызның да баштан кичкән.