Элек сихергә, күз тиюгә һич ышанмый идем. Мисаллар китереп әллә нинди кыйссалар сөйләсәләр дә, «юк сүз», «әкият» дип кенә карадым. Ә хәзер күңелгә шик төште. Әллә шул ышанмавым белән гаиләбезгә бәла-каза китердемме икән дигән уйдан төн йокыларым кача.
