Аяк астында шыгыр-шыгыр килеп кар сыкрый. Яңа елның яшь кары да Хәйдәр күңелендә юксынулы хисләр өермәсе кузгата. Энҗе карларның бөтерелеп-уйнап очуын да, улының табиб булып кешеләрне дәвалавын да, кызларының үсеп җитеп кияүгә китүен дә – берсен дә күрәлмәс инде күз нуры – Нуриясе!? Аннан башка гына таңнар атар, сабыйлары әнисез, үксез-ятим булып үсәр... Тулган айдай ачык-якты йөзле Нуриясен күз алдына китерә дә Хәйдәр, үзәге өзелеп, авыр сулап куя.
