Куллары йомшак иде...

Тәрәзә пәрдәсенең бер чите ачылып калган икән, шуннан кергән кояш яктысы иркәләп уятты Таһирны. Абыйсы торган инде. Аның кухня якта кыштырдап йөрүен, анда-санда савыт-саба шалтыратып куюын ул беркавым тын гына тыңлап ятты. Ниһаять, җай гына ишек ачылды. Таһир кабат күзләрен йомды, йоклаганга сабышты. Абыйсы, иелеп, энесенең маңгаена кагылды, чәчләреннән сыйпады. Куллары кытыршы, салкын иде. Шулай да Таһир абыйсының нәкъ менә шулай сак орынуын ярата, иркәләп каравын тоя, шуңардан гаҗәеп рәхәтлек сизә.
«Әни шулай уята иде»,—дигәне бар абыйсының. Таһир әнисенең иркәләгәнен хәтерләми. Кулының ниндилеген дә белми.
Әниләре аларны Таһир кечкенә чакта ук ташлап киткән. Аракы белән дуслашкан да, өйдән чыгып киткән. Моны башына һич сыйдыра алмый ул. Исерек әтиләрне күргәне бар, эчкече әниләр нинди була? Белми.
Кайчак күрше апалар малайны кочаклап алалар да, туп-туп итеп сөяләр: «Ана назы күрмисең шул син, бала, бәхетең юк»—диләр. Андый чакта Таһирның күңелгә тия торган хушбуй исеннән тыны кысыла, кулларыннан тизрәк ычкыну ягын карый. Ачуы кабара, аларның кызгануын яратмый. Ничек инде бәхете булмасын? Аның әтисе бар, абыйсы бар. Эштән арып кайтып, караңгы чырай белән йөрсә дә, сумка тутырып тәмле ризыклар алып кайта әтиләре. Йокларга яткач, өстенә юрганын ябып куя. Әтисенең куллары да абыйсыныкы шикелле кытыршы. Шулай да ул сыйпап алуга, оеп йокыга китә Таһир.
Абыйсының гына кайвакытны: «Әнине төшемдә күрдем»—дип күңелсезләнеп йөргән чаклары була. «Бәлки кайтыр әле»—дип өметләнә. Нигә көтә аны абыйсы? Әнидән башка да яшәп була бит. Шуны аңламый мени?
Бүген нинди көн икәнлеген онытып җибәрдең ахры син,—дип дәште абыйсы. Ә, әйе шул. Таһир йокысыннан шунда ук айныды, сикереп торып, аннан-моннан гына урынын җыештырып куйды. Җәһәт кенә юынып керде. Ашамыйча чыгып китәргә дә әзер иде хәтта.
Беренче мәртәбә мәктәпкә барачак ул бүген. Бөтен кирәк-яракны кичтән үк әзерләп куйдылар. Әтисе, кулына тотып барасы чәчәк бәйләменә хәтле алып кереп бирде. «Үзем озата алмыйм, эш бит... Смена,—дип уфылдады—Иртәгә абыең илтер яме».
... Мәктәп ишек алдындагы тамашаны күреп шаккатты Таһир. Ул кеше, ул кеше! һәрберсе кочак-кочак чәчәк күтәргән, гөр килешәләр, көлешәләр.
Әнә, күрәсеңме теге матур апаны?—дип төртте абыйсы.— Шул була инде синең укытучың. Бик әйбәт апа ул, мине дә башта шул укытты... Кара, безнең әнигә охшаган бит ул.
Бусын менә аңламады Таһир. Әнигә охшагач әйбәт була димени инде?
Теге апа да болар каршына килде. Елмаеп исәнләште. Таһир аңа күзләрен тутырып-тутырып карап торды. Күңелен нигәдер моң басты. Укытучы апа да борчылып:
Авырмыйсыңдыр бит, кәефсез күренәсең?—дип сорады. Үзе җайлап кына Таһирның маңгаена кагылды, чәчләреннән сыйпады.
Куллары йомшак иде аның. Кайчандыр шундый йомшак кулларны да тойганы бар икән бит Таһирның. Әллә нишләп керфек төпләре кызышты, рәхәтләнеп бер елап җибәрәсе килде. Тамагындагы төерне йота алмый азапланды. Укытучы апасы исә аның чәчләрен аралады да аралады...
Татар хатын-кызлары өчен кызыклы язмаларны Сөембикә Telegram-каналында укыгыз
Хәзер укыйлар
-
Кар патшабикәсе Билгеләнгән вакытта кафеда иде инде кыз. Ишекне ачып керде дә, ярым буш залга күз йөртеп, үзенә кирәкле кешене эзләде. Гомерендә беренче күрүе булса да, ул аны әллә каян таныды. «Снежная королева!» – дигән уй сызылып үтте кабат. Ханбикәләрдәй затлы иде ханым.
-
Тапшырылмаган имтихан Без еш кына: «Күргәннәрдән китап язырлык, кино төшерерлек», – дибез. Беркемнең дә язмышы ал да гөл түгел. Тик кайберәүләр, аның кире якларын оста итеп яшерә,
-
Салават Илсөянең гомерен коткарып калган Җырчы Илсөя Бәдретдинова Салаватка: «Минем гомеремне коткарып калучым», – ди. Болай әйтүенең сәбәбе белән кызыксындык.
-
Вәсилә Фәттахованың ире Илгиз: «Минем иң якын кешем... Мәңгелеккә!» Вәсилә Фәттахова арабыздан киткәнгә бүген 5 ел. «Әнисез 5 ел. (31.12.1979-26.01.2016)» дип язган бүген төнлә ире Илгиз үзенең инстаграмдагы битенә. Без яраткан җырчысыз калсак, ире Илгиз сөекле хатынсыз, балалары Кәрим белән Камилә әнисез калды. Вәсиләсез тормыш, җырчыга багышланган китап, тормыш турында уйнанулар Илгиз Әбдрәкыйпов белән әңгәмәдә.
Соңгы комментарийлар
-
25 февраль 2021 - 18:08Без имениУрыска кияъгщ чыкмаган инде ул , чыкса . ьщллщп тормас иде . Щнисе хат язган бит , алып кайтма авылга диеп . Димщк , рус егетенщ чыкмыйча , икенче берщъгщ , яратмаган кешесенщ чыккан кияъгщ дщ . Яратмаган кешесе булгач . улында яратмый инде , оныгында . Щ язылышы , чыннан да , килделе - киттеле . икенче тцрлерщк . матур итеп язарга була иде .Язмыш җиле
-
25 февраль 2021 - 05:31Без имениБик матур язылган. Нэжибэ апа шул. Э карт бик кызганыч. Ник балалары шулай михербансыз булган?!. Анлашылмый. Кузгэ яшьлэр килдеее.Тукталыш
-
24 февраль 2021 - 11:48Без имениХэзер шарлатаннар куп, элек настоящийлар булган«Фәрештәләр төшемдә дога өйрәтте»
-
Ханбикәләребез Кем ул ханбикә? Дөресен әйтик, бәгъзеләребез аны көнгә биш-алты күлмәк алыштыручы көяз хатын, ефәк тотканнан да кулы кабаручы назлы җан итеп күз алдына китерә. Әлбәттә инде, иркә, тәкәббер вә кыланчык..
-
Кадерле Мәрьям апа Шундый язмышлы кешеләр була, күзгә-башка әллә ни чалынмыйча, тыйнак, гади генә яшиләр дә тыныч кына китеп тә баралар.
-
Сугыш өзгән хыял Сәхнәдә В. Асафьевның «Бахчасарай фонтаны» балеты бара. Уланованың Мариясе шулкадәр табигый, чын, ышандырырлык итеп үлә – ирексездән күзләргә яшь тула.
-
Шәфкать иясе Шәфика Сәнгать күгендә кыска гына вакыт балкып янган Шәфика Котдусованы атылган йолдызга тиңлиләр.