Эчкече иргә сабыр итәргәме?

Туганнардан, дуслардан, әти-әнидән күпме генә яшерергә тырышсам да, башка булмастыр инде. Ирем бик еш эчә. «Запой» белән дип әйтәләр андыйлар турында. Гомердә дә исерек ир белән яшәмәячәкмен дип сүз бирсәм дә, мин дә әнинең язмышын кабатлыйм инде, ахрысы...
Безнең әни эчкән кешене бер дә сөйми. Сыра гына эчкән булса да, исеннән үк әллә каян танып ала, алдармын димә аны. Әти элек бик еш эчкән. Аның белән күпне күрергә туры килгән әнигә, сөйләсәң, үзе бер хикәя. Хәзер, сәламәтлеге какшагач, 60 яшендә әти эчүеннән туктады. Аңа карап әнинең эчүче кешеләргә карата сизгерлеге кимемәде. Без авылга кунакка кайткан чакта ирем кайвакыт үзе белән сыра алып кайтып, шуны эчеп мунча керә иде. Ә мин: «Сыра гына бит инде, урамда эчеп йөрми», – дип, гел иремне якладым.
Шулай эчкәли торгач, бу гадәте берничә көнгә сузыла башлады. Ирем ягына авылга кайтсак, ул ялның ике көнен, кичен дуслары белән уздырды. Шуның аркасында шәһәргә дә дүшәмбе иртән, ул айныгач кына китәргә туры килә иде. Ул чакта да иргә ял кирәк, эше күп дип, акларга тырыштым.
Берничә елдан һәр кич саен бераз салгалый торган гадәт барлыкка килде. Күршедә яшәүче ахирәте белән йә алар ишегалдында, йә безнекендә утырып кәефләнеп алуга да җиңелчә карадым. Иртән эшкә барырга айнып бетә алмаса, хәмер исе килеп торса, кайвакыт үзем рульгә утырып, иремнең эшен көйләп, шәһәр буйлап йөреп кайтуга калды. Ул янәшә утырып йөри... «Зинһар, йөреп кайтыйк, мин дежур бүген», – дип ялынгач, ничек бармыйсың. Эшеннән кумасыннар дип борчыласың...
Гел хурлап та булмый. Тормыш итәрлек бер дигән ир инде ул. Эшләми торган кеше дә түгел үзе. Ике катлы йорт җиткереп чыктык, күп әйберне үз куллары белән эшләде. Ашарга бик оста пешерә, зур мәҗлесләргә дә күп итеп пылау, хашлама пешерә ул. Аек булганда... Оператор буларак, электроникада бик хәвәс, кеше белмәгән әйберләрне белә. Эшендә шуңа тоталардыр да инде.
Бервакыт бу эчүләр тоташтан китте. Эшенә сирәк кенә бара торган итеп көйләде. Атна буе айный алмыйча яткач, акча түләп система куючы шәфкать туташлары чакыртып айныта башладым. Килгән саен биш мең акча түләп... Моңа инде түзеп булмый иде. Авылга да балалар белән үзем генә кайтам, чөнки ирем айный алмый кала. Исерек килеш алып кайтасым килми, әнине кызганам. Әле, өстәвенә, кайткач аларны алдыйм. Дежур бүген, фәлән-төгән, дип...
Әти-әни сизенгәннәрдер инде, бер шимбә иртәсендә икәүләшеп безгә килеп җиткәннәр. Ирем, һәрвакыттагыча, кичтән эчеп, иртән айныр-айнымас килеш торып чыкты. Икебезне дә утыртып сөйләштеләр, иремә аңлатырга тырыштылар. Әти үзе дә эчкән кеше буларак, моның җүнлегә китермәячәгенә ышандырырга тырышты. Иремнең әти-әнисе бер дә борчылмыйлар иде, эчкәнен белсәләр дә, бер тапкыр да акыл өйрәткәннәрен хәтерләмим. Шул сөйләшүдән соң бер ай эчмичә торды да, тагын башланды менә. Әле кичә генә система куеп айныттык. «Үләм хәзер, табиб чакырт», – дип ыңгырашып яткач, риза булдым инде...
Әни мине кызганып елый. «Сиңа да исерек белән торырга калган икән», – ди. Бу минем яшьтән калган установкадыр инде. Ирем нишләсә дә, минем өчен гадәти хәл булгандыр. Чөнки әти дә эчте, әни дә сабыр итте, гафу итте... Әтинең эчүе белән чагыштырганда, иремнең башта сыра белән мавыгуын җиңел генә кабул иттем, бу эчүмени дип карадым. Күрәсең, ул да минем күндәм булуымны күреп, азгандыр. Башында ук эчүенә каршы бер сүз дә әйтмәдем, кәефемне төшермәдем, гел якты йөз күрсәттем, гаепләмәдем. Әни дә шулай яшәде бит. Балачакта норма дип кабул ителгән гаилә моделе хәзер минем гаиләгә күчкән булып чыга.
Үземнең дә кызым үсеп килә. Ул әтисен дә, минем күндәмлекне дә, эчкече иремә риза булып яшәвемне дә күреп үсә. Диванда айный алмый атна буе эчеп яткан әти – аның әтисе. Ул да минем язмышны, әбисенең язмышын кабатламасмы? Кабатлавын теләмим. Шуңа күрә, бәлки, ирем белән араны өзәргәдер? Туктап торганнан соң яңадан шул ук юлга басты бит. Үзгәртеп булырмы аны? Бер тапкыр «кодирование» ясатып дәвалап карадык инде, шул уколдан соң үлә язды, куркып калдым. Ир өчен көрәшергәме, кызымның киләчәген кайгыртыргамы?
Фото: https://ru.freepik.com
Татар хатын-кызлары өчен кызыклы язмаларны Сөембикә Telegram-каналында укыгыз
-
Дус кызымның ире икенче хатын алган Дус кызыма шулчак әллә нәрсә булды, мышык-мышык елап җибәрде, керфекләренә яккан тушь җебеп, алсу бите буйлап акты. Мин Гөлчәчәкне тынычландырырдай кирәкле сүзләр таба алмадым, ни өчен сорау биргәнемә дә үкендем...
-
Хата Тормышта бер генә кеше дә хаталардан хали түгел. Без ясаган хаталар бер-берсеннән зурлыгы йә кечкенәлеге белән генә аерыладыр. Кечкенәләре шунда ук онытыладыр. Ә зурраклары, язмышыңны башка сукмактан алып кереп киткәннәре... Алары башка шул. Алары сине гомер буе озата бара...
-
Елама, Сәрвиназ! (хикәя)
-
«Кичер мине, әни!» Ә менә бу – ул керәсе йорт, анда аны әнисе көтә. Унбиш ел көтә инде... Кичке эңгер-меңгер. Кәүсәриянең күзе ирексездән ике якты тәрәзәгә төште. Аларның берсендә бөкрәйгән хатын-кыз шәүләсе күренде. «Йә Хода! Ничек картайган!» Кызганудан Кәүсәриянең йөрәге чәнчеп алды...
-
Ләкләкләр Яз җиткән саен ләкләкләр кайтуын өзелеп көтә башлыйм. Бу кошлар кайткач җиһанга яңа тормыш иңә кебек. Мин өчен бик кадерле алар. Аларга кагылышлы үз тарихым бар.
-
23 март 2023 - 11:56Без имениБашта ул үзе генә булганда аңа игътибар күп булган, аннан сез кияүгә чыккансыз, игътибар кими төшкән, бала туган, тагын ныграк кимегән, аңа гына карап тору беткән. Ул бала гына икәнен онытып җибәргәнсез. Сезгә ул инде зур, үчтекиләргә кирәк түгел дип саный башлагансыз. Ә ул балада әкренләп әнә шул көнләшү дә, үпкәләү дә, үртәлү дә барлыкка килгән. Белмим, бу хәлне төзәтә алырсызмы.Ничек дуслаштырыйм?
-
22 март 2023 - 10:47Без имени«Улымны узем генэ устердем» дигэн суздэн сон ук барысы да анлашылды. Киленне яратмавыгыз хэр суздэн «кычкырып» тора. Вот и гаеп эзлисезОныгым минеке түгел...
-
22 март 2023 - 09:46Без имениМенэ бу ирне жэллэп язгансыз, кешенен гаилэ тормышын белмичэ язып булмый бит, юньле ирдэн хатын китми, малаен курергэ тилмереп артыннан чабып йоргэнче, гаилэ бн яшэгэндэ кадерлэрен белеп яшэргэ булган дип тэ уйлап була, остендэге киемен утюклап кию кимэу кешенен узеннэн тора, аяксыз, кулсыз кеше тугел бит ул, утюклап кисен, хатын- кыз эш аты тугел бит ул, баласын карарга вакыты тисэ бик яхшы, ир- ат бала чага тугел, гаилэ коргач ул узе йорттагы ботен кеше очен жаваплы булырга тиеш, хатын жилкэсенэ менеп утырырга тиеш тугел!!Бер очрашу
-
22 март 2023 - 14:07Без имениУлыгыз баланы яраткач, кысылмагыз. Безкапчыкта ятмый конечно. Ноикенче яктан, кешелэрбит детдомнан да алып устерэОныгым минеке түгел...
-
23 март 2023 - 16:39Без имениБу язманы бик дулкынланып,тетрэнеп укыдым,Аннан коментарийларны да укып чыктым,торле фикерлэр эйтелгэн,хэрберсе дэ дорестер дип уйлыйм.Куренекле шэхеслэрнен тормышын гади халык белми,курми бит,барысы да ал да гол кебек.Баксан, алай тугел икэн...Боек шэхеслэр бераз эгоистрак булалар шикелле,аларга кубрэк игьтибар кирэк,шуна курэ аларнын гаилэ тормышлары да ,яшэу рэвешлэре дэ бераз узгэрэк,ягьни каршылыклы,ямьсезлеклэр белэн чуарлана.Икенчедэн боек шэхес булыр очен узенне танытыр очен ботен гомеренне шул идеяга юнэлтергэ кирэк.Э ботенесенэ дэ житешер очен бик кочле рух,батырлык кирэктер дип саныйм мин.Андыйлар да бар сэнгать кешелэре арасында.Э шулай да Галимэ апаны актриса буларак бик яраттым,рольлэрен бик оста уйный иде.Э тормышына килгэндэ,нишлисен,беребез дэ эулия тугел,хэрбер кешенен дэ русча эйтмешли свои скелеты в шкафуЧибәрлек – матур кешенең сыңар канаты!
-
Ханбикәләребез Кем ул ханбикә? Дөресен әйтик, бәгъзеләребез аны көнгә биш-алты күлмәк алыштыручы көяз хатын, ефәк тотканнан да кулы кабаручы назлы җан итеп күз алдына китерә. Әлбәттә инде, иркә, тәкәббер вә кыланчык..
-
Кадерле Мәрьям апа Шундый язмышлы кешеләр була, күзгә-башка әллә ни чалынмыйча, тыйнак, гади генә яшиләр дә тыныч кына китеп тә баралар.
-
Сугыш өзгән хыял Сәхнәдә В. Асафьевның «Бахчасарай фонтаны» балеты бара. Уланованың Мариясе шулкадәр табигый, чын, ышандырырлык итеп үлә – ирексездән күзләргә яшь тула.
-
Шәфкать иясе Шәфика Сәнгать күгендә кыска гына вакыт балкып янган Шәфика Котдусованы атылган йолдызга тиңлиләр.