Мин сине сагынганмын!..

Мин сине сагынганмын!..

Күрдеңме соң баш өстеңнән
Ак болыт агылганын,
Шул болытлар арасыннан
Елмаю табылганын?..

Күрдеңме соң серле төннең
Зәңгәр моң ябынганын,
Тылсымлы ай нурларының
Шул моңга кагылганын?..

Күрдеңме соң уйсулыкта
Көмеш күл чагылганын,
Бер аккошның ярсый-ярсый
Канатын кагынганын?..

...Дөньяны кочардай булып
Мин сине сагынганмын!..

 

Яңгырда

Су җепләре сузылганнар 
күктән җиргә –
Менәсе менсен, төшәсе төшсен дип...     
 

* * *

Табигатем минем кыр казыдай...
Эх, очасы килә җирне ташлап!
Иксез-чиксез зәңгәр күк диңгезен
Йөзәсе лә килә бер колачлап.

Табигатем минем кыр казыдай...
Киң болыннар, иркен елгалары
Күңелемне тарта, ымсындыра...
Йөрәгемне камый еллар кары.

Табигатем минем кыр казыдай...
Кайнап торам, эх, очасым килә!..
Тормыш салган авыр арканнардан
Ычкынасым, бер бушасым килә!

Табигатем минем кыр казыдай...
Киң офыклар тарта күңелемне...
җаным тоя: күккә очкач, җиргә
Киек каздай кире килеремне...