Ничә чакрым җәяү үттек икән...

miliausha76
Авылдашыбыз, тыл ветераны Әхмәтшина Мөслимә апа һәм Әхмәтшин Хәсән абый турында оныклары Әхмәтшина Илзилә язып җибәрде.
Әбиемнең яшьлеге сугыш чорына туры килә. Сугыш башланган көнне бүгенгедәй хәтерли ул.
Сугыш башланганда аңа нибары 11 яшь була.

 Ул 1930нчы елның 16 августында Саба районы Шытсу авылында дөньяга килә. Сугыш башланган көнне, әнисе белән Казанда була. Казан урамына килеп керүгә, тезелеп баручы солдатларны күрә, ә Казаннан ничек кайтканын хәтерләми. Бары тик әнисенең елаганы гына исендә калган.
Сугышның беренче көненнән үк әбиемнең әтисен, абыйсын сугышка алып китәләр.
Бер көн дә калмыйча мәктәпкә йөрергә тырыша әби. Чөнки мәктәптә көн саен ипи, сөт бирәләр. 7 класс кына укый чөнки тормышны алып бару өчен эшләргә кирәк була. Шәмәрдәннән ашлык ташырга туры килә аңа. Шәмәрдәндә квартирада кунып, икенче көнне авылга кайта торган булалар. «Ничә километр җирне җәяү йөргәнбез бит», –  дип искә ала ул көннәрне әбием.
Сугыштан соңгы елларны да басуларда бер караңгыдан икенче караңгыга кадәр бил бөкте ул, ләкин беркайчанда тормыш авырлыгыннан зарланмады.
Нинди генә эшләр эшләргә туры килми аңа. Урманын да кискән, ташыган, сабан сөргән, тырмалаган, үгез җигеп эшләгән, бер эш тә калмаган. Сугыш беткәч тә 17 яшендә урман кисә, аннары Шәмәрдәндә вагон төяргә чакыралар.
Сугыш чорындагы иң күңелле мизгеле дип сугыш беткән көнне саный. Бөтен кешенең кочаклашып, шатланып елаганы бүген дә күз алдыннан китми аның.
Әбиемнең киләчәк буынга әйтер сүзләре дә бар: «Киләчәк буын без күргәннәрне күрмәсен, рәхәт яшәсеннәр. Бәхетле-тәүфиклы булсыннар.Җирләр тыныч була күрсен. Сезнең бәхетткә еллар тыныч булсын!»
#тылбатырлары#сугышчорыбалалары#ТАССРга100ел#БөекҖиңүгә75ел#Баландышавылкитапханәсе#көтәбелгәннәрполкы#сөембикәжурналы