«Озын буйлы, киң җилкәле, кап-кара чәчле бу егетне күргән саен сокланып туя алмый идем. Үзе чибәр, үзе акыллы, белемле, итәгатьле иде». Әни күрше фатирда яшәгән апаның бүген инде 50 яшен тутыручы малае хакында әнә шулай мактап сөйләргә ярата. Минем исем китә. Кирәк бит шулай үзгәрергә?
