Бервакыт мәктәпнең актлар залында җыелыш булды. Күрше авылдан килгәннәрне күзәтәм. Бер мизгелдә башыма шаулап кан йөгерде, үземнең кайда икәнемне дә оныттым – миннән ерак та түгел дөньви фәрештә утыра иде! Аз гына алсуланып торган аксыл йөз, күз карашыннан зәңгәрсу чаткылар сирпелә...
