«Бәлки, аларны тынычсызламаскадыр? Ничә ел ятканнар бит инде...» Ә җавапны бары алар – әтиләре хакында һичьюгы бер хәбәр булса да ирешүен тилмереп көткән сугыш ятимнәре генә бирә ала. Ул җавап – мөлдерәмә күзләрдә... Артык дулкынланудан яшь аралаш пышылдап кына әйтелгән (хисләр комачаулый!) «рәхмәт» сүзендә... Ниһаять, ничә еллардан соң, хыяллары чынга ашып, әтиләренең каберенә булса да барып баш ия алуда... Менә кемнәрдән сорарга ул җавапны!