Әбиле бәбиләр бәхетле була. Әби кулы җылысында үскән сабыйның күңеленә кечкенәдән наз, аерым бер җылылык сеңеп үсә ул. Эш мәле, тормыш мәле сеңә. Тапкырлык, зирәк сүз ишетеп үсә онык. Телдән-телгә күчкән җырлар, такмакларны да, кыска догаларны да әбекәйдән өйрәнгәндә гомерлеккә хәтердә кала.