«Бездә рәхәт аларга, – диде ул. – Бүлектә җитмеш бишәрдән өч йөз кеше, ә без аларны биш кенә кеше карап-тәрбияләп торабыз. Аларны йөгәндә тоту бик кыен! Бәби астын юешләтеп ятканда, ничектер игътибар итмисең, ә менә балалар олыгайган саен астын пычратып торса...Даниел Киз «Элджернонга чәчәкләр».
