Ана йөрәге баласы өчен янып яшәр өчен яралгандыр, мөгаен. Баласы кайда гына булса да яна ул... Шатланса да, мактанса да, горурланса да, борчылса да йөрәге урынында булмый әни кешенең. Балаң белән чишелеп китеп мактану да хас түгел безгә, йөрәк парәң салган кайгыны да эчеңә йотып сабыр гына кичерәсең. Бу елларда уллары махсус хәрби операциядә булган егетләрнең әниләре ут эчендә яши. Кайберләре гомерлеккә әнә шул ут эчендә кала. Язмабыз – улларын яуда югалткан ике әни турында. Алар Чүпрәле районыннан Яңа Чокалыдан Румия апа ВӘЛИУЛЛИНА һәм Түбән Каракитәннән Рушания ИДРИСОВА «Илгә килгән бит...» дип күтәрәләр кайгыларын, «Без булмасак, кем дип киттеләр улларыбыз», – диләр. Зарланмыйлар да, телләрендә бары бер сүз: «Әйтеп аңлата торган түгел...» Өч ел үтеп тә күзләрендә яшь кипмәгән... Хәер, ул кипмәс тә инде...
