Блоги
Яңа җырымны тыңлап карагыз әле
Сезнең белән тагын бер яңалыгым белән бүлешәсем килә.
Сезнең белән тагын бер яңалыгым белән бүлешәсем килә.
Мин инде күптән кызыма багышлап җыр җырлый идем, аны без икәү бергә башкарабыз. Ул кечкенә чакта ук яздырган идек, тыңлаганыгыз бардыр – «Ашыкма, кызым» дип атала. Күптән түгел исә минем кулыма «Улыма» дигән җыр килеп керде. Очраклы рәвештә генә! Аны автор – Гөлгенә Кәримова миңа үзе тәкъдим итте. Искиткеч матур шигырь юллары, искиткеч матур көй! Бер җырны яздырганда да шулай дулкынланганым булмады. Студиядә яздырганда аптырап беттем. Җырлый башлауга тамакка төер тыгыла, күзгә мөлдерәп яшь тула. Җырлый алмыйм, туктыйм...
Әниләр өчен бөтен бала да кадерле. Ләкин уллар әни кеше өчен тагын да кадерлерәк диимме соң?! Улым кечкенә чакта ук үземне шуңа әзерләдем: ул кайчан да булса үсәчәк һәм өйдән чыгып китәчәк. Яраткан кешесен очратачак һәм аныкы булачак. Шулай бит инде тормышта: ир бала өйләнгәч, ул инде әнинеке түгел, хатынныкы була. Бу табигый күренеш, шулай булырга тиеш тә дип уйлыйм. Минеке генә түгел бит, башкаларныкы да шулай, башлы-күзле булгач, бар да гаиләгә чумалар.
Минем тормышта да шул көн җитәргә ерак калмый бугай.... Улым, шөкер, үсеп җитте. Аңа караган саен: «Кайчан очып китәр инде?» – дип уйлыйм... Бу җырны җырлаганда да шуңа күңелем тула... Җырны йөрәгең белән башкарасың бит. Инде менә шул яңа җырымны сезгә тыңлатасым, сезнең белән бүлешәсем килә. Кызганыч, бу тулы варианты түгел. Рәхим итеп тыңлагыз әле. Бәягезне көтәм!
Ә монысы кичәге концерттан видео.
-
Күңелеңә җыйма
Әтинең әнигә нигә хыянәт итүен белдем
Дөрес эшлимме, әллә юкмы сезгә язып, анысын белмим. Тик күңелне дә бик бушатасы килә.
-
Язмыш
Үлчәүләре бармы мәхәббәтнең?!
– Илшатны югалтуны бик авыр кичерде ул. Бер ел яшәмәде дә бугай... Бу югалту белән берничек тә килешергә теләмәде, моңа ышанмады. Хәзер нишләргә соң миңа, дип аптырады. Илшатсыз тормыш була алмый кебек тоелды аңа... Мин бу тарихны, әлбәттә, Гөлфиянең үз авызыннан тыңларга теләгән идем. Без аның белән очрашуларны гел күчердек, ә аннан ул: «Юк, булдыра алмыйм...» – диде. Гөлфия хаклы: хатирәләрне барлау – яраларга кабат кагылу белән бер... Аларның мәхәббәт тарихын сөйләргә миңа Илшатның әнисе Роза ханым, туганнары булышты.
-
Язмыш
Күкләрдә язылса...
Кайбер язмышлар безнең редакциягә үзләре «килеп керә». Фәрвизә апа ВАФИНА, һичшиксез, шулар арасыннан күңелгә кереп кала торганнарының берсе. Операциядән чыгып килүе генә иде аның. Оныгы Динарага шул көнне үк бер үтенечен җиткергән: «Чистайга кайтып киткәнче, «Сөембикә» редакциясенә алып бар әле мине...»
-
Проза
Ул үлмәде
Алдынгы сыер савучы, Ленин һәм Октябрь революциясе орденнары кавалеры Вафина Фатыйма Вафа кызының якты истәлегенә багышлана.
-
Күңелеңә җыйма
Һәр ялтыраган алтын түгел...
(Тормыштан алынганнар)
Комментарий юк