Әни иремнең кызын яратмый

Иремнең дә, минем дә икенче никах безнең. Без танышканда аның да, минем дә аерылышканыбызга өч ел узган иде инде. 

Алган яралар төзәлмәсә дә, инде җөйләнә төшкән чак иде. Безне әнә шул уртак проблемаларыбыз булу якынайтты да бугай. Югыйсә ул да, мин дә кабат гаилә корырга әзер түгел идек әле. 

Беренче сөйләшкәндә ул: «Мин әле тагын кемгәдер ышанырга әзер түгел», – диде. Мин дә нәкъ шул ук сүзләрне кабатладым. Чынлап та шулай – үзем янымда ниндидер ир-ат бар дип күз алдыма китерсәм, калтырый башлый идем. 

Бу сүзләрне әйткәндә без бер-беребезгә гашыйк түгел идек шул әле, гади танышлар гына идек. Ярату безгә шактый соңрак килде әле ул, аны без озак кына читләрдән түгел, үз-үзебездән дә яшереп йөрдек бугай. 

Ярый, мин бу хакта сөйләргә дип утырмаган идем. 

Иремнең дә, минем дә берәр балабыз бар. Икебездә дә кызлар, хәтта яшьләре дә  бер тирә. 
Без Азалия белән Элинаны үзебез әле өйләнешкәнче үк таныштырдык. Кызлар шунда ук дуслаштылар. Иремнең беренче хатынына рәхмәт – ул аларның дуслашуларына бер дә каршы килмәде. Бу вакыт инде ул икенче кат кияүгә чыгарга өлгергән, яңа гына кечкенә улы туган чак иде. Бәлки шуңа да безнең аралашуларга киртә куймагандыр. 

Кая гына барсак та, без гел дүртәү бара идек. Бергә тора башлаганчы дип әйтәм. Хәзер дә шулай. Шимбә-якшәмбе көннәрдә Элина гел бездә. Шимбә мәктәптән туры үзебезгә алып кайтабыз, якшәмбе кичкә генә илтеп куябыз. Дәресләрен бездә генә әзерләгәндә дүшәмбе мәктәпкә генә илткән чаклар да була.

 Очрашсалар, Азалия белән сөйләшеп, уйнап туймыйлар алар. Без хәтта киемнәрне дә пардан алабыз аларга. Азалиягә нәрсәдер ала башласам, ул шундуук: «Ә Элинага алабызмы соң?» –  дип сорый. 

Кызларның шулай дус булуына миннән бигрәк ирем куана. Аерылышуларына, кызының башка әти белән үсүенә ул барыбер үзен гаепле саный дип аңлыйм мин. Һәрхәлдә, ул бу хакта миңа әйткәне булмаса да. 

Сезнең гаиләдә барысы да әйбәт бит, ә нинди проблема турында әйтмәкче буласың диярсез инде. 

Әйе, барысы да әйбәт кебек. Әмма бәхеткә күләгә булып төшкән бер әйбер бар. Иремнең кызын – Элинаны минем әни яратмый. Нәрсәгә икәнен дә аңлый алмыйм. Кайчак ялларда дүртәү әниләргә барабыз. Безнең белән Элина да килүен күрсә, шундук йөзе үзгәрә аның, кара коела. Беребез белән дә юньләп сөйләшми дә. 

Сөйләшеп тә карадым – аңларга да, ишетергә дә теләми. Яратмыйм һәм бетте-китте, ди. Үз әнисе бар бит – карасын, бу кыз сиңа барыбер бер күрсәтәчәк әле, ди. Күземне дә ачырмый. 

Ирем, аның әти-әнисе алдында бик кыен. Ирем күрә бит кызына булган бу мөнәсәбәтне. Әни Элина каршында Азалиягә алып куйган бүләген тапшырырга мөмкин. Кечкенә генә әйберне дә шундый зур итеп! Элинаның да бала гына икәнен, аның да кызыгуын бик яхшы белә бит ул. Кайчак Азалия гадәттәгечә: «Дәү әни, ә Элинага да бүләк бармы?» – дип сорый. Ә әни барыбыз да ишетерлек итеп: «Минем оныгым бит син генә. Аңа үзенең дәү әниләре алыр», – ди. 

Ә иремнекеләр бөтенләй башка: алар кызларны беркайчан аермый, икесен тигез күрәләр. Әлбәттә, аларга да үз оныклары якынрактыр, әмма алар бит моны миңа да, кызыма да берничек белгертмиләр. Иремне әйтмим дә. Кызым андый яратуны үз әтисеннән дә күрмәде. Мин аңа моның өчен шулкадәр рәхмәтле. Аның Азалияне ничек якын иткәнен күрәм дә, Элинага берәр яхшылык эшлисем килә. Мин хәтта ул бөтенләй безнең белән генә яшәсә дә риза гына булыр идем. 

Әни бит бу мәсьәләдә мине ныграк аңларга, минем, кызымным бәхетле булуы өчен сөенергә генә тиеш кебек. 
Башка гаиләләр бу мәсьәләне ничек хәл итәләр икән, әллә аларда да андый проблема бармы икән? Бәлки миңа берәр киңәш бирүче дә табылыр, әнигә аңлатырга нинди сүзләр эзләп карыйм икән? 

Фото: Freepik