Кызым сиңа әйтәм...

Сиңа, «Сөембикә», бу хатны олы яшьтәге бер карт яза.

...Матур гына яшәп яткан җирдән, 40 ел 6 ай 8 көн бергә гомер иткәннән соң, карчыгымны югалттым.

Аналарының җидесен уздыргач, балаларның барчасын җыеп, үземчә киңәшләшеп карадым. Үзем генә яшәп бетә алмаганымны белеп торсалар да, 6 баланың берсе дә күчеп кайтырга ризалашмады. Аның каравы, җиңел юл таптылар:"әти, өйлән син, без риза- бәхил", янәсе.
 

... Галимә каладан күченеп кайтты яныма. Аны яманлап бер сүз дә әйтәсем килми. Әмма яшерен-батырын түгел, сугыш кичкән, алты мәртәбә пычак астына кергән кешенең төннәрен гырлавын, саташып сөйләшүен бәлки кичерергә дә булгандыр. Юк шул, Галимәмә бу ошамады, каласына китеп барды.

... Күрше авылдан Зөләйха исемле берәүне димләделәр. Очрашып күрештек тә, бергә тормыш итә башладык. Монысы өч ай торды. Аннан: "Юк, үз йорт-җиремне ташламыйм, хуҗалыгымны туздырмыйм", - диде дә, әйберләрен җыеп, чыгып китте.
 

... Наҗия белән, алладан качырмаганны, сездән яшереп булмый инде, сезнең журнал аша таныштык. Малае, килене белән яныма да килеп китте. "Картайган көннәрдә, авыр вакытларда ташламаска" дигән сүзләр әйтешеп, тәвәккәлләдек„ Дөрес, бу юлы үземә күченергә туры килде.
 

Тормышта очрый торган хәл инде, язмыйча булмый. Сөйләшкән вакытта: «Ни генә дисәң дә, мин карт кеше, ирлек ягым белән хезмәт итә алмам», - дигәч, «Юк, юк, мин мондый яшьтән узган инде, миңа иптәш кенә кирәк», - дип җавап биргәч, сөенгән идем. Тик иртәрәк шатланганмын булып чыкты...
 

«Озакламый мин дә кайтып җитәм, авылда гына яшәрбез», дип көйләп-җөйләп озатты бу мине. Билгеле инде, кайтып күренмәде.
 

Үзем кебек карт-карчыкларга әйтмәкче булам: әллә авылдашлардан, балалардан көлдереп йөрмикме? Ялгызлык авырын бик авыр, әмма пенсиясен алып торабыз, балалар ташласа да, авыл Советы, колхоз идарәсе булмаса, һичюгы күршеләр ятим итмәс. Шулай түгелмени, җәмәгать?