15 февраль 2024 яңалыклары

Кайчан күңелне иксез-чиксез шатлык биләп ала: аны тел белән сөйләп аңлатырга мөмкин дә булмый, шунда үзең дә сизмәстән бик дәртле бер җыр җырлап җибәрәсең. Икенче очракта әллә нидән кәеф китеп бара, кулга эш аласы, кеше белән сөйләшәсе килми – үзәгеңнән моңлы бер көй сызылып чыга да чуалган уйлар тәртипкә керә башлый. Ләкин җырларның кыйммәте монда гына түгел әле. Сөекле шагыйребез Габдулла Тукай җырлар турында әнә нәрсә дигән: «Белергә кирәк ки, халык җырлары халкыбыз күңеленең һич тә тутыкмас вә күгәрмәс, саф вә раушан көзгеседер».

– Бурычка булса да кереп яңа машина алыйк, атасы! Кешедән оят, бөтенесе алыштырып бетерде, бер без калдык, – дип, шимбә иртәсендә сүз башлады Зилә. Рәхимне дә соңгы вакытта ремонт өстенә ремонт сорап «теңкәсенә» тигән «девяткасы» туйдырган иде, шуңа күрә җавабы «кәнкрит» булды: –Тәвәкәлләсәк, тәвәкәллик, бичә!