Динә белән Дамирның туйлары шаулап үтеп кенә китте, Зилә кабат әнисенең йөрәгенә яра салды. «Мәскәүгә китәм», – дип кайтып әйтте ул. Карарының инде нык булуы, уеннан беркем дә кире кайтара алмасын бастырып әйтеп тә куйды. Бу юлы Резеда дөрләп кабынды.
