Казанда укыган чакта иптәш кызым үз авылы Бакырчыга кунакка алып кайтты. Бакырчы белән безнең Ачасыр арасы әллә ни ерак булмаса да, монда беренче тапкыр килүем иде. Кичен клубка чыктык. Бер өй яныннан узып барганда иптәш кызым: «Монда минем ике туганым Альберт яши. Әле яңа армиягә озаттык», – диде. «Нинди зур, матур ызба», – дип уйлап куйдым. Шушы йортка килен булып төшеп, бәхетле гомер уздырачаксың дигән булсалар ышаныр идем микән ул чакта?!.
