Фирзәр Мортазин: «Тәкъдим ясап тормадым. Сыптырып алып кайттым кич. (Рәхәтләнеп көлә.) Туй да булмады, балдак та кидертмәдем. Үпкәләмәде, андый кеше түгел. Икенче көнне туганнар җыелышып утырдык та, өченче көнне икәүләп бәхет эзләп Златоустка чыгып киттек...»
