Табиб яныннан чыктым да, хәлсезләнеп идәнгә чүгәләдем. Чарасызлыктан кычкырып елап җибәрәсем килсә дә, тыелып калдым. Елап кына тәнне ялмап алган авыруны җиңеп булмаганлыгын үзем дә аңлап торам. Шул хакта уйлап, чүгәләгән җирдән торып басасы иттем. Тик, аякларым тыңламадылар… Әле дә ярый табибка чират көтеп утыручы бер апа йөгереп килеп, торып басарга ярдәм итте. Аягымны көчкә сөйрәп коридордагы урындыкка барып утырдым.
