«Әгәренки артымда син басып торганыңны тәгаен белмәсәм, хушбуй исеңне тоеп… анда тулы гәүдәле, кучкыл, бераз мыеклы хатын-кыз дип уйлар идем. Хушбуеңа караганда, син – берәр нинди донна Роза, һич арттырмыйм!» Апам шушылай итеп хушбуемны тәнкыйтьли. Үтемле иттереп, бөтен буяуларны куертып.
