Блоги
Сәфәргә җыенабыз: үзең белән ниләр алырга?
– Чемоданлы кәеф инде хәзер синең, әй!
– Чемоданлы кәеф инде хәзер синең, әй!
Берничә көннән юлга чыгачагымны белгән кешеләрнең авызында гел шул бер сүз: «Әле чемоданнарыгызны җыйдыгызмы? Нәрсәләр аласыз?»
Сәяхәт итә башлавыма тиздән 10 ел тулачак. Елдан-ел йөк чемоданнары кечерәеп, уңайлы рюкзакларга (алары да кимеде инде) әйләнә бара. Иң кирәкле нәрсәләрне генә алачагымны хәзер төгәл беләм. Барыбер самолетка яки поездга ашыккан кешенең уеннан бертөрле исемлек кенә уза: паспорт, акча, телефон, фотоаппарат... Иң мөһиме – шушылар. Паспортсыз сине транспортка да, чит илгә дә кертмәячәкләр, ә инде кесәңдә акчаң бар икән, анысына теләгән һәм кирәк булган һәрнәрсәне сатып алырга мөмкин. Дөрес, соңгысын (акчаны) өйдә онытып калдырган вакытлар да булды, шулай да юлны дәвам итәргә бу гына киртә булмады. Беренче елларны юлга тәгәрмәчле, олы, кимендә 30 кг авырлыкта булган чемодан белән йөри идем. Тәүге сәяхәтемдә мин 4 айга Америка Кушма Штатларына юл алдым. Алдан хәстәрләнә торгач, кирәк-яраклар арасына хәтта кайбер ризыклар да кергән иде. «Беренче көннәргә үзегез белән ризыклар: ярмалар, тушенка, сгущенка ише нәрсәләр алыгыз», – дип киңәш бирделәр турагентлык хезмәткәрләре. Америкада яшәячәк гаиләгә килгәч, бу ризыкларын ипләп кенә аларның киштәләренә бушаттым. Хуҗа кеше елмаеп кына болай диде: «О, тушенка-сгущенка, армия сафларында хезмәт иткән чаклар искә төште...» Баксаң, бу ризыкларны шушында ук Рәсәйдән китертелгән товарлар сатыла торган махсус кибетләрдән алырга була. Хәзер ул чакларны елмаеп искә алам. Сүзем йөк (багаж) турында иде бит. Хәер, юлга икенче тапкыр чыгып киткәндә дә чемоданым беренчесеннән бик күпкә аерылмый иде. Ләкин минем өчен шунысы билгеле: яңа җиргә баргач, үзең белән алган киемнең яртысы да киелми, киресенчә, җирле кибетләрдә йөреп, яңаларын аласы килә башлый. Шуңа күрә, алга таба чемоданым тагын да бушый төште. Кайту юлында әлеге буш урыннар яңа кием-салым, хәдия-бүләкләр белән тулган була.
Кыска вакытлы сәяхәтләргә авыр йөк алу бигрәк тә урынсыз. Иң мөһиме – уңайлы аяк киеме (чөнки күп вакыт җәяүләп озын араларны узарга туры килә, шул исәптән, музей, парклар, һ.б. истәлекле урыннар), өс киеме, алмаш киемнәр. Алмаш кием дигәннән, мин универсаль кием алуны хуп күрәм. Аның белән шәһәрдә дә йөреп, тауларга да менеп булсын. Хәзер инде юлга чыгар алдыннан минем рюкзагымны фотога төшереп элү гадәтем бар. Бөтенесе кечкенә багаж җыю буенча мастер-класс күрсәтүемне сорап шаярыпмы-чынмы яза башлый. Мин дә шаяруын-чынын кушып җавап бирәм. Бер ай дәвамында бу йөкне үз өстеңдә күтәреп йөрүне күз алдына китерәсең дә, үзеннән-үзе кими ул!
-
Күңелеңә җыйма
Әтинең әнигә нигә хыянәт итүен белдем
Дөрес эшлимме, әллә юкмы сезгә язып, анысын белмим. Тик күңелне дә бик бушатасы килә.
-
Язмыш
Үлчәүләре бармы мәхәббәтнең?!
– Илшатны югалтуны бик авыр кичерде ул. Бер ел яшәмәде дә бугай... Бу югалту белән берничек тә килешергә теләмәде, моңа ышанмады. Хәзер нишләргә соң миңа, дип аптырады. Илшатсыз тормыш була алмый кебек тоелды аңа... Мин бу тарихны, әлбәттә, Гөлфиянең үз авызыннан тыңларга теләгән идем. Без аның белән очрашуларны гел күчердек, ә аннан ул: «Юк, булдыра алмыйм...» – диде. Гөлфия хаклы: хатирәләрне барлау – яраларга кабат кагылу белән бер... Аларның мәхәббәт тарихын сөйләргә миңа Илшатның әнисе Роза ханым, туганнары булышты.
-
Язмыш
Күкләрдә язылса...
Кайбер язмышлар безнең редакциягә үзләре «килеп керә». Фәрвизә апа ВАФИНА, һичшиксез, шулар арасыннан күңелгә кереп кала торганнарының берсе. Операциядән чыгып килүе генә иде аның. Оныгы Динарага шул көнне үк бер үтенечен җиткергән: «Чистайга кайтып киткәнче, «Сөембикә» редакциясенә алып бар әле мине...»
-
Проза
Ул үлмәде
Алдынгы сыер савучы, Ленин һәм Октябрь революциясе орденнары кавалеры Вафина Фатыйма Вафа кызының якты истәлегенә багышлана.
-
Күңелеңә җыйма
Һәр ялтыраган алтын түгел...
(Тормыштан алынганнар)
Комментарий юк