Ә мин менә шагыйрь булып калдым...

Якты истәлек яки җуелган оҗмах
Туганнарым – Амур, Нил абыйларыма һәм Луара сеңлемә багышлыйм
Сентябрьнең сары яфрагына
«Бересе» дип язып куелган.
Шушы көннең моңсу тантанасы
Йөрәгемә тирән уелган.
Дулкынланып, иртән «өебез белән»
Чыгып киткән көн бу мәктәпкә.
Әти белән әни – укытырга,
Без укырга инде, әлбәттә.
Буяу исе аңкып торган класс,
Балкып торган кара тактабыз
– Оҗмах икәнлеген бу почмакның
Белмәгән шул бала чакта без.
Тәмугларга төшкәч кенә белдек,
Ә ул чакта безнең башларда
Бөтен хәсрәт – китап, каләм-кәгазь,
Тизрәк яңа дәфтәр башларга...
Ах, бу якты, көзге кояшлы көн
Бигрәк моңсу булып күренә.
Сентябрьнең сары яфраклары
Коела күк хәтер түренә:
...Бүген әти безгә дәрес бирә,
Ә иртәгә – әни керәсе.
Әткәң-әнкәң укытучы булгач,
Тагы да авыр җавап бирәсе...
Һич ярамый безгә начар уку,
Шаяру да, соңга калу да.
Әти-әни куйгач, әллә ничек,
Уңайсыз күк бишле алу да...
Үзе әти – үзе мөгаллимең,
Үзе әни – үзе укытучың.
Үз башыннан кичергәннәр генә
Аңлый моның «кызыгын», укучым!
Кичен – унлы лампа яктысында,
Тезелешеп өстәл артында
Дәрес хәзерләүләр... Өйдә дә без
Һаман – укытучы каршында...
Әти-әни китсә җыелышка,
Без бәрәңге пешерергә дә
Өлгерәбез...
Диктант язган көнне
Хәтта – дәфтәр тикшерергә дә...
Хәтер, хәтер..
Алып китә ерак,
Җанга күпме моңнар җыелган.
Бәхет, бәхет...
Кабатланмас көннәр
Ах, ул оҗмах инде җуелган.
Җәй дә узган, моңсу шуңадыр да,
Көз башы шул, тәүге көз көне.
Уку башланган көн безнең өйдә –
Үзе бәйрәм, үзе эш көне...
Кайда икән садә сабый чакның
Якты, җылы, юмарт кояшы?..
Кайда икән әткәң-әнкәң үргән
Балачакның җылы оясы?..
************************************************
Әнием хатлары
Мәрхүмә Әниемнең 90 еллыгына
Ямансулап йөргәч көн буена,
Искә төшереп үткән чакларны,
Утырдым мин укып төн буена
Әнием миңа язган хатларны.
«Балам» диеп башлана да хатың,
Ике күзем тула яшемә.
Үзем инде менә җиткәнмен ич
Ул чактагы Әнием яшенә...
И Әнием, хатларыңда синең
Юлың саен – көю, сызлану,
Хәрефләнеп төшкән хәвефләнү,
Өзелеп сагыну, сөю, кызгану
«Уйлап йөрдем бүген иртәдән үк...»
«Күргән идем кичә төшемдә...»
«Ярый, кызым, сау-сәламәт яшә,
Уңыш теләп калам эшеңдә...»
И ул чаклар, и ул татлы хатлар...
«Күрешкәнче тиздән» диюләр...
Әти-әни җылысы сеңгән хатны
Алып куанудан биюләр...
Хәбәр-хат та, җавап-хат та алар,
Йөрәгеңнән чыккан вәгазь дә.
Үкси-үкси куям яңагымны
Әнием кулы тигән кәгазьгә.
«Кызым» диеп дәшәсең дә хаттан,
Ишетәм гүя газиз тавышың.
Әни! Әнием! Әнкәм! Анам! – бәгърем!..
Син – мәңгелек якты сагышым.
Син бит минем бөек истәлегем,
Исемең дә шул синең – Хәтирә.
Син җибәргән хатлар яши һаман –
Татлы-моңлы, изге хатирәм...
Иң зур истәлегем исән, диеп,
Төреп куям Әнием хатларын.
Кат-кат укый-укый, дога кебек,
Үлгәнчегә тиклем саклармын.
Хатлар, хатлар...
И, бәхетле чаклар...
Язмышымның аяз көннәре...
Күңелем ташып тулды,
Күрешкән күк булдым,
Әниемнең кочып иңнәрен...
**************************************************************
Шигырь мәйданы
Сафлар тигез, дигән булабыз да,
тигез түгел инде тигезен...
Тигезлекне саклап буламы соң,
айкалганда тормыш диңгезе?
Ә шулай да бергә җыелабыз,
көзләр арты узгач кышлары.
Без киләбез, килми хәлебез юк –
көтеп тора Тукай ышанып.
Сабан туе да бу безнең өчен,
марш атлап узар парад та...
Һәркем килә монда хет бер тапкыр
утырып булмасмы, дип, пар атка...
Таш яуса да җыелабыз шунда,
җил-давыллап яңгыр койса да.
Шигырь язып монда кем байган, дип
базар абзыйлары тыйса да...
Без киләбез шигырь мәйданына,
сафлар тигез түгел түгелен...
Ярый әле, шушы мәйдан булган
тигезләргә шагыйрь күңелен...
Татар хатын-кызлары өчен кызыклы язмаларны Сөембикә Telegram-каналында укыгыз
-
Ник ашыктың? Иртән йокылы-уяулы яткан вакытта, башыма шушы шигъри юллар килде. Исемнән чыгудан куркып, күзләремне дә ачмыйча, диван култыксасына үрелдем. Шагыйрә дустымның бүләк иткән китабы янында гына телефоным ятарга тиеш.
-
Җандагы төер Мәрйәм кебек быел зарыгып кыш килгәнен көткән кеше бар микән? Юктыр!
-
Ирем ярым түгел... Ашыгып кияүгә чыкканыма иманым камил иде. Иремә барысын да әйтәм дә, аерылам...
-
Ирем гомер буе, «кыз түгел идең», диде Минем бу хакта берәүгә дә сөйләгәнем юк. Язганнарымны укыгач, нигә сөйләмәгәнемне аңларсыз да. Кеше белән бүлешеп була торган хәлмени?
-
20 гыйнвар 2021 - 14:02Без имениУзен хатын-кыздан остен итеп куючы ир. Шундый текэ итеп курсэтэ узен. Акылына кил: ирлэр эш хакын кайтарып биручелэр,э доньяны барлык мэшэкатьлэрен ,мэсьэлэлэрен чишеп хатын-кыз алып бара.Хэзер сез узегезне хатын-кыздан остен куя алмыйсыз,ирлэрдэн кубрэк акча эшлэгэн хатын-кыздан бик куп булган чорда яшибез«Хатынымны әни ошатырга тиеш иде...»
-
20 гыйнвар 2021 - 13:35Без имениБу хатын- кыз нерсе гене курит, нерсе гене ишетми, бик сабыр кеше гене бу хеллерге тузе, белем, таныш хеллерИрем гомер буе, «кыз түгел идең», диде
-
19 гыйнвар 2021 - 15:52Без имениУзегез укып чыктыгызмы сон башыннан азагынача язып бетергэч? Юк бугай, капма каршы фактлар тасвирлагансыз.Татар хатыны ниләр күрми
-
Ханбикәләребез Кем ул ханбикә? Дөресен әйтик, бәгъзеләребез аны көнгә биш-алты күлмәк алыштыручы көяз хатын, ефәк тотканнан да кулы кабаручы назлы җан итеп күз алдына китерә. Әлбәттә инде, иркә, тәкәббер вә кыланчык..
-
Кадерле Мәрьям апа Шундый язмышлы кешеләр була, күзгә-башка әллә ни чалынмыйча, тыйнак, гади генә яшиләр дә тыныч кына китеп тә баралар.
-
Сугыш өзгән хыял Сәхнәдә В. Асафьевның «Бахчасарай фонтаны» балеты бара. Уланованың Мариясе шулкадәр табигый, чын, ышандырырлык итеп үлә – ирексездән күзләргә яшь тула.
-
Шәфкать иясе Шәфика Сәнгать күгендә кыска гына вакыт балкып янган Шәфика Котдусованы атылган йолдызга тиңлиләр.