12 август 2020 яңалыклары

Мин үзем бу рәссамның эшләренә очраклы рәвештә юлыктым. Никадәр генә ашыксам да, тукталып карамыйча булдыра алмадым. Юк, бу эшләр яныннан тиз генә узып китеп булмый! Алай гына да түгел, аларны әле кабат-кабат карыйсың килә, озаклап, тәмләп... Һәм иң кызыгы – һәр карауда моңарчы инде бер күр

Һәр хуҗабикәнең кухня, аш-су белән бәйле үзе генә белгән серләре була. Без бу серләрне, гадәттә, әниләребездән ишетәбез, алардан кабул итеп алабыз. Һәм аннан, үз чиратыбызда кызларыбызга, киленнәребезгә тапшырабыз. Әмма без сезгә тәкъдим итәчәк бу лайфакларны, иманым камил, сезгә әниегез беркайчан да әйтмәгәндер.

Ничек кенә юсаң да, кухнядагы тастымаллардан тапларны барыбер бетерә алмыйсың. Мин генә түгел, башка хуҗабикәләр дә шулай аптырыйдыр. Ә аларны юган саен ап-ак итеп күрәсе бик килә. Тастымалларны агатуның бер ысулын таптым әле, шуны сезнең белән дә бүлешәм.

– Мин сине башкага бирмим! Бирмим! – дип үрсәләнеп кычкырды Сания йорттан чыгып баручы ире артыннан. Хатынының ачыргаланып әйткән сүзләрен Сәгыйть кенә ишетмәде, хәтта тораташтай катып калган хатынына: «Сау бул!» – дип тә әйтмәде. Ир кеше тиз адымнар белән җилкапкадан чыгып, юл читендә тукталган ак машинасына кереп утырды. Руль артына утырган йөртүчесенә «ым» кагуга, шофер кисәк газга басты. Зур тизлектә кузгалып киткән машина артыннан кара болыт булып тузан күтәрелде...