Ул – Кояш баласы!

Ул Кояш баласы. Аның турында язар өчен алтын каләм, музыка, чәчәк исләре аңкып торган затлы сүзләр, шатлык һәм мәхәббәткә генә хас якты уй-хисләр кирәк.
Көтә торгач, тиздән аңа бер яшь тулачак. Аның сөйкемле һәм көләч йөзе Кояш балкышына тиң, ачык, якты күзләрендә – күрелмәгән сафлык, тирәнлек, иркәлек, акыл, көч, матурлык һәм сүнмәс очкыннар! Яңаклары – алсу роза таҗларын хәтерләтә, алар күзне иркәли һәм аның шушы битләреннән йомшак кына итеп үбәсе килә. Елмайган, һәрвакыт диярлек ачык торган уймактай авызы һәм гөлҗимештәй алсу иреннәре үзе генә белгән бала авазлар чыгара, дөньяны кабардай булып, һәр яңалыкка сусап тора ул. Тешләре кычытканга күрә, кулына эләккән һәр әйберне кимерә, татып карый (хәтта җиде яшьлек абыйсы Камилнең бармагын да!). Борыны нәкъ абыйсыныкы инде! Ул аны һәрвакыт текә тота, шуның белән дөньяның хуш исләрен сулый, исни. Борыны һәм күзләре аны бик тә хәрәкәтчән, үтә кызыксынучан җәнлек баласы кыяфәтендәрәк итеп күрсәтә.
Сабыйның йомры ияге, муены тирәсендәге нечкә җыерчыклар – соклангыч, моны гади тел белән генә аңлатып та булмый, аларны үбеп-иркәләп алганнан соң үзеңдә рәхәт бер куаныч, аңлау, талпыну сизәсең. Аның тыгыз, сыгылмалы, көчле тәне – бөтен түгәрәк чокырчыклары, кул бармакларының сыгылмалы уйнавы соклану уята, иркәләүне сорый (бигрәк тә әнисенекен!). Әгәр Ходай талант биргән булса, әнисе шушы улы турында, һичшиксез, поэма язган булыр иде...
Ходай биргән бу баланың мәрмәрдәй һәм аксыл сөттәй тәне алсу-алтынсу төсләрдә балкый, бәрхеттәй җемелди һәм нәфис нурлар чәчә.
Ул бик сирәк елый – анысы да тавышын чарлау өчен булса кирәк. Күп елмая, ләпелди, хәрәкәт һәм ыгы-зыгыны, ашауны һәм йокыны ярата. Тамагы тугач, тагын да ныграк шатлана, таң калып әнисенә, тирә-яктагыларга карый, мактангандай итеп күңелле авазлар чыгара. Камил белән аю баласыдай уйный, шаяра идәндә ауный. Мондый чакларда әнисе аларга карап тора да, назлы-ягымлы болытка әверелә, күккә – йолдызлар катына кадәр күтәрелә кебек.
Күз тимәсен, бәхетле гаилә бу!
Көтә торгач, тиздән аңа бер яшь тулачак. Аның сөйкемле һәм көләч йөзе Кояш балкышына тиң, ачык, якты күзләрендә – күрелмәгән сафлык, тирәнлек, иркәлек, акыл, көч, матурлык һәм сүнмәс очкыннар! Яңаклары – алсу роза таҗларын хәтерләтә, алар күзне иркәли һәм аның шушы битләреннән йомшак кына итеп үбәсе килә. Елмайган, һәрвакыт диярлек ачык торган уймактай авызы һәм гөлҗимештәй алсу иреннәре үзе генә белгән бала авазлар чыгара, дөньяны кабардай булып, һәр яңалыкка сусап тора ул. Тешләре кычытканга күрә, кулына эләккән һәр әйберне кимерә, татып карый (хәтта җиде яшьлек абыйсы Камилнең бармагын да!). Борыны нәкъ абыйсыныкы инде! Ул аны һәрвакыт текә тота, шуның белән дөньяның хуш исләрен сулый, исни. Борыны һәм күзләре аны бик тә хәрәкәтчән, үтә кызыксынучан җәнлек баласы кыяфәтендәрәк итеп күрсәтә.
Сабыйның йомры ияге, муены тирәсендәге нечкә җыерчыклар – соклангыч, моны гади тел белән генә аңлатып та булмый, аларны үбеп-иркәләп алганнан соң үзеңдә рәхәт бер куаныч, аңлау, талпыну сизәсең. Аның тыгыз, сыгылмалы, көчле тәне – бөтен түгәрәк чокырчыклары, кул бармакларының сыгылмалы уйнавы соклану уята, иркәләүне сорый (бигрәк тә әнисенекен!). Әгәр Ходай талант биргән булса, әнисе шушы улы турында, һичшиксез, поэма язган булыр иде...
Ходай биргән бу баланың мәрмәрдәй һәм аксыл сөттәй тәне алсу-алтынсу төсләрдә балкый, бәрхеттәй җемелди һәм нәфис нурлар чәчә.
Ул бик сирәк елый – анысы да тавышын чарлау өчен булса кирәк. Күп елмая, ләпелди, хәрәкәт һәм ыгы-зыгыны, ашауны һәм йокыны ярата. Тамагы тугач, тагын да ныграк шатлана, таң калып әнисенә, тирә-яктагыларга карый, мактангандай итеп күңелле авазлар чыгара. Камил белән аю баласыдай уйный, шаяра идәндә ауный. Мондый чакларда әнисе аларга карап тора да, назлы-ягымлы болытка әверелә, күккә – йолдызлар катына кадәр күтәрелә кебек.
Күз тимәсен, бәхетле гаилә бу!
Татар хатын-кызлары өчен кызыклы язмаларны Сөембикә Telegram-каналында укыгыз
Хәзер укыйлар
-
Ялган никах Танышуларының беренче көнендә үк, ЗАГСка барып, язылышырга гариза биреп кайткан кыз белән егет хакында Нурсөянең моңа хәтле ишеткәне булмады. Андый хәбәр колагына чалынса да, әллә юләр инде болар, дип бармагын чигә тирәсендә борудан башка берни дә кыла алмас иде кебек. Әгәр дә ки уйламаганда-көтмәгәндә ул юләр кыз үзе булып чыкмаса!..
-
Әти өйләнә Әни үлгәнгә инде биш ел. Әнине югалтуны бик авыр кичерде әти. Хәтта башта минем белән сөйләшми йөрде, үз эченә бикләнде. Аны безнең янга күчергә үгетләдем, әмма ул яшәгән фатирымны калдырмыйм дип каршы килде.
-
Балаларына сыймаган Галия әби Сәяхәт вакытында нинди генә кешеләр күрмисең дә, нинди генә тарихлар ишетмисең – үзе бер китап язарлык. Поездда язмыш тарафыннан гомернең бер аралыгына очраткан юлдашлар бер-берләренә җаннарын бушата, шатлык-кайгыларын сөйли. Бу юлы да шулай булды...
-
Хыялдагы ир-ат Үсмер чакта ук ничек тә булса бай тормышта яшәргә кирәк дип нәтиҗә ясадым. Телевизордан күрсәткән гламур тормыш кызыктыргандыр, мөгаен. Әмма кыяфәтем бай егетләр артымнан чабып йөри торганнардан түгел иде. Гомумән, күбәләк кебек бер егеттән икенче егеткә очып йөрергә дә яратмадым. Ныклы карарга килде: укыйм да, җитәкче булырга тырышам. Ул вакытта бай ир дә кирәк булмаячак.
Соңгы комментарийлар
-
26 май 2022 - 20:32Без имениУкып торасым да килми, ташладым. Уз рэхэтеннэн китеп, кайнанайны курэ-ишетэ торып, ниемэ кайтырга иде? Бала карар, ашарга пешерер дип ометлэнеп? Уз тарткан картасы, тарта-тарта ашасы. Чык та китИнде минем чират...
-
27 май 2022 - 06:58Без имениБезнен, тормышлар уртак та кебек автор белан. Мин дэ иремне дэ, баламны да Ходайдан сорадым. Хэзер аллага шокер баламда туды, иремдэ бик эйбат кеше.Мин аны Ходайдан сорап алдым
-
26 май 2022 - 15:03Без имениДингэ беренче куп урлаган, карак, гонахсы зур булган кеше килэ. Улэр вакыты житкэч, исенэ тешэ, курка башлый, жавап бирэсе булса, нэрсэ дип, жавап бирермен, дип ,курка.Дингә кеше кайчан күбрәк килә?
-
25 май 2022 - 22:40Без имениСез гел балалар дип яшәгәнсез, инде үзегез өчен яшәргә вакыт. Аларның үз тормышы, вакыт узгач алар сезне аңлар дип ышанасы килә.Кызларым каршы булса да, кияүгә чыгаргамы?
-
Ханбикәләребез Кем ул ханбикә? Дөресен әйтик, бәгъзеләребез аны көнгә биш-алты күлмәк алыштыручы көяз хатын, ефәк тотканнан да кулы кабаручы назлы җан итеп күз алдына китерә. Әлбәттә инде, иркә, тәкәббер вә кыланчык..
-
Кадерле Мәрьям апа Шундый язмышлы кешеләр була, күзгә-башка әллә ни чалынмыйча, тыйнак, гади генә яшиләр дә тыныч кына китеп тә баралар.
-
Сугыш өзгән хыял Сәхнәдә В. Асафьевның «Бахчасарай фонтаны» балеты бара. Уланованың Мариясе шулкадәр табигый, чын, ышандырырлык итеп үлә – ирексездән күзләргә яшь тула.
-
Шәфкать иясе Шәфика Сәнгать күгендә кыска гына вакыт балкып янган Шәфика Котдусованы атылган йолдызга тиңлиләр.