Барыбыз да бәхеткә лаек

Кайчандыр язмыш безне бер күрештергән иде инде, шул ханымны урамда кабат очраттым. Өстендә – затлы тун, соңгы мода буенча киенгән, тип-тигез тешләрен күрсәтеп елмая үзе. Журнал тышлыгындагы йолдызлардан һич ким түгел...
«Ни хәлләрегез бар?» – дигән дежур соравыма: «Бөтенесеннән дә шәбрәк. Ирем мине үлеп ярата...» – җавабы белән шаккаттырды.
Наталья белән шәрык биюләре дәресләрендә танышкан идек. Килгән мәлләрдә тышкы кыяфәте шундук күзгә ташлана иде: ярыйсы гына тупас, хәтта ирләрчә тавышы, артык кычкырып торырлык итеп бизәнүләре аның гадәти булмаган һөнәр иясе булуын сөйли иде. Сөйләшеп киттек, мин – әни, ди. «Мин дә әни анысы. Кайда эшлисең, нәрсә белән шөгыльләнәсең дип соравым иде», – дип ачыклык кертәм. Ул һаман: «Мин – әни», – дип кабатлый. Күзләремдә – телсез сорау.
Наталья көлеп җибәрә. «Мин – әни. Кызларым трассада басып тора. Менә шуларны бию буенча дәресләргә йөртәсем килә. Клиентлар хәзер бик талымлы».
Натальяның кемлеге башыма барып җиткәч, өнем алынгандай булды. Без шулкадәр ыгы-зыгылы тормышта яшибез, тирә-якта, янәшәдә үзебезне кемнәр чолгап алганын да белмибез. Статистика буенча, ил гражданнарының күпчелек вакыты эштә һәм гаилә мәшәкатьләрен кайгыртып уза. Кайчак телевизордан теге яки бу вакыйгаларны күреп: «Ай-яй, яшь кенә кызлар фахишәлек юлына баскан», – дип баш чайкыйбыз, наркоманнарга гаҗәпкә калабыз. Ә алар кадрда гына түгел, реаль тормышта икән бит.
Берникадәр вакыттан соң Наталья үзенең «кызларын» алып килде. Кечкенәләр, ябыклар, куллары зәңгәрләнеп беткән. Урамда кыш, ә алар сетка-колготкалардан, суыктан тезләре кызарып чыккан. Мини-итәк, биек үкчәләр. Никтер барысының да чәчләре чем-карага буялган, карэ итеп киселгән, күзгә бәрелеп торган макияж җитмәсә. Мода шундый микән аларда, әллә шундый тышкы кыяфәт сораламы? Биюгә йөрүче хатыннарның берсе дә каршы сүз әйтмәде, фахишәләр белән бергә шөгыльләнергә теләмим, димәде. Кызлар ике пар дәрестән ары шөгыльләнми иде. Биюгә йөрүче ханымнар аларга кызганып карады. Наталья педагогыбыздан бу кызлар өчен аерым дәресләр үткәрүне сорады.
Бу хәлләрдән соң ун еллап вакыт узды. Һәм менә тагын күрештек. Ул «шоколад» эчендә иде. Мондый хәлләр сирәк буладыр.
Дөресен генә әйткәндә, бик гаҗәпләндем мин. Статистикага күз салсаң, җиңел холыклы мондый хатын-кызлар озак яши алмый бит: йә эчүгә сабышалар, йә наркоман булып китәләр, йә исерек клиентлары үтерә үзләрен.
Ышанасызмы: утлар, сулар, җиз торбалар аша үткән элеккеге фахишә каршымда... Әйе, һәркайсыбызның бәхеткә хакы бар анысы. Ә ул бәхетле менә!
Әйдәгез, бер-беребезгә бәхет телик. Туганнарыбыз һәм якыннарыбыз беркайчан да тормыш төбенә төшәрлек кыен хәлләрдә калмасын... Аннан чыга алу икеле.
Сәламәт булыгыз. Уңышлар һәркайсыгызга!
«Ни хәлләрегез бар?» – дигән дежур соравыма: «Бөтенесеннән дә шәбрәк. Ирем мине үлеп ярата...» – җавабы белән шаккаттырды.
Наталья белән шәрык биюләре дәресләрендә танышкан идек. Килгән мәлләрдә тышкы кыяфәте шундук күзгә ташлана иде: ярыйсы гына тупас, хәтта ирләрчә тавышы, артык кычкырып торырлык итеп бизәнүләре аның гадәти булмаган һөнәр иясе булуын сөйли иде. Сөйләшеп киттек, мин – әни, ди. «Мин дә әни анысы. Кайда эшлисең, нәрсә белән шөгыльләнәсең дип соравым иде», – дип ачыклык кертәм. Ул һаман: «Мин – әни», – дип кабатлый. Күзләремдә – телсез сорау.
Наталья көлеп җибәрә. «Мин – әни. Кызларым трассада басып тора. Менә шуларны бию буенча дәресләргә йөртәсем килә. Клиентлар хәзер бик талымлы».
Натальяның кемлеге башыма барып җиткәч, өнем алынгандай булды. Без шулкадәр ыгы-зыгылы тормышта яшибез, тирә-якта, янәшәдә үзебезне кемнәр чолгап алганын да белмибез. Статистика буенча, ил гражданнарының күпчелек вакыты эштә һәм гаилә мәшәкатьләрен кайгыртып уза. Кайчак телевизордан теге яки бу вакыйгаларны күреп: «Ай-яй, яшь кенә кызлар фахишәлек юлына баскан», – дип баш чайкыйбыз, наркоманнарга гаҗәпкә калабыз. Ә алар кадрда гына түгел, реаль тормышта икән бит.
Берникадәр вакыттан соң Наталья үзенең «кызларын» алып килде. Кечкенәләр, ябыклар, куллары зәңгәрләнеп беткән. Урамда кыш, ә алар сетка-колготкалардан, суыктан тезләре кызарып чыккан. Мини-итәк, биек үкчәләр. Никтер барысының да чәчләре чем-карага буялган, карэ итеп киселгән, күзгә бәрелеп торган макияж җитмәсә. Мода шундый микән аларда, әллә шундый тышкы кыяфәт сораламы? Биюгә йөрүче хатыннарның берсе дә каршы сүз әйтмәде, фахишәләр белән бергә шөгыльләнергә теләмим, димәде. Кызлар ике пар дәрестән ары шөгыльләнми иде. Биюгә йөрүче ханымнар аларга кызганып карады. Наталья педагогыбыздан бу кызлар өчен аерым дәресләр үткәрүне сорады.
Бу хәлләрдән соң ун еллап вакыт узды. Һәм менә тагын күрештек. Ул «шоколад» эчендә иде. Мондый хәлләр сирәк буладыр.
Дөресен генә әйткәндә, бик гаҗәпләндем мин. Статистикага күз салсаң, җиңел холыклы мондый хатын-кызлар озак яши алмый бит: йә эчүгә сабышалар, йә наркоман булып китәләр, йә исерек клиентлары үтерә үзләрен.
Ышанасызмы: утлар, сулар, җиз торбалар аша үткән элеккеге фахишә каршымда... Әйе, һәркайсыбызның бәхеткә хакы бар анысы. Ә ул бәхетле менә!
Әйдәгез, бер-беребезгә бәхет телик. Туганнарыбыз һәм якыннарыбыз беркайчан да тормыш төбенә төшәрлек кыен хәлләрдә калмасын... Аннан чыга алу икеле.
Сәламәт булыгыз. Уңышлар һәркайсыгызга!
Татар хатын-кызлары өчен кызыклы язмаларны Сөембикә Telegram-каналында укыгыз
Хәзер укыйлар
-
«Бу сезнең кызыгыз...» Бала таба алмаячагы хакында Кәдрия Азатка туйга кадәр үк әйтте. Егет булачак хатынына шуның кадәр гашыйк иде, кул гына селтәде. – Аптырама, – дип кочаклап алды ул сөеклесен. – Елак балаларсыз икебезгә генә бик рәхәт булачак. Бик теләсәк, табиблар могҗиза ясамый калмас. Аннан соң гаилә баласыз да була ала бит.
-
Син генә кирәк Гади ситса күлмәкле кызның ишек төбендә арзанлы гына туфлиләрен салуын күреп, йөзен чытты булачак кайнана. «Авыл гыйбады!» – башына килгән беренче уе шул булды. Алай да улы хакына күңелдәгесен сиздермәде. Әле өйләнеп, түргә алып кайтып утыртмаган, йөреп туяр да, ташлар...
-
Ходай биргән күршеләрем 2 Авыр тормыштан, акчасызлыктан зарланып йөргән әбине танып та булмый хәзер: җыерчыклы йөзләре нурланып китте, иелгән башы турайды, әйтерсең 20 елга яшәрде: эскәмиядә төзелешеп утырган хатыннар янында тукталып та тормый, җәхәт кенә узып китү ягын карый...
-
Авыл малае Бәкер шифаханәсенә юллама бирделәр Нәфисәгә. Эш урыныннан. Аны, инде унбиш елга якын шул бер урында эшләүче сазаган кызны, кемдер исенә төшерер, «аңа да ял кирәк, аңа бирик...» дип искәртер дип башына да китермәгән иде. Иң кирәк җирдә иң кирәкле сүзне кем кемгә әйткәнен төпченеп тормыйча гына юлга кузгалды ул
-
Өч монолог Нурания конвертны ачты, Илдарына хатны тиз генә укып бирергә иде исәбе, тик әллә кайдан ниндидер кайнар агым, кинәт тынын буып, бөтен күкрәген умырып тотты...
Соңгы комментарийлар
-
1 июнь 2023 - 11:43Без имениНия бестолковый килен булсын, анлавымча килен белэн кайнана Алама яшэмэгэн.Әйтелми калган рәхмәт
-
1 июнь 2023 - 11:18Без имениСабабызнын горурлыгы, йозек кашы ул Голсинэ ханым♥️ Исэн-сау булсын, йоргэн юллары ун булсын🙏Китап акылны тәрбияли
-
31 май 2023 - 15:07Без имениТочно шундый эчтэлекле кино караган идем,исемен хэтерлэмим,бер нэрсэ дэ узгэрмэгэн.Бәхетле очрак-3
-
22 май 2023 - 10:24Без имениПервый раз попробовала такое блюдо у подруги, она татарочка. Правда, она мешала гороховую муку пополам с пшеничной.Так понравилось, что теперь сама его готовлю. Проблема только в том, что гороховую муку не везде продают. Но я ее теперь в интернет- магазине заказываю.Суп с чумаром из гороховой муки (клецки по-татарски)
-
Ханбикәләребез Кем ул ханбикә? Дөресен әйтик, бәгъзеләребез аны көнгә биш-алты күлмәк алыштыручы көяз хатын, ефәк тотканнан да кулы кабаручы назлы җан итеп күз алдына китерә. Әлбәттә инде, иркә, тәкәббер вә кыланчык..
-
Кадерле Мәрьям апа Шундый язмышлы кешеләр була, күзгә-башка әллә ни чалынмыйча, тыйнак, гади генә яшиләр дә тыныч кына китеп тә баралар.
-
Сугыш өзгән хыял Сәхнәдә В. Асафьевның «Бахчасарай фонтаны» балеты бара. Уланованың Мариясе шулкадәр табигый, чын, ышандырырлык итеп үлә – ирексездән күзләргә яшь тула.
-
Шәфкать иясе Шәфика Сәнгать күгендә кыска гына вакыт балкып янган Шәфика Котдусованы атылган йолдызга тиңлиләр.