Блоги
Яңа җырымны тыңлап карагыз әле
Сезнең белән тагын бер яңалыгым белән бүлешәсем килә.
Сезнең белән тагын бер яңалыгым белән бүлешәсем килә.
Мин инде күптән кызыма багышлап җыр җырлый идем, аны без икәү бергә башкарабыз. Ул кечкенә чакта ук яздырган идек, тыңлаганыгыз бардыр – «Ашыкма, кызым» дип атала. Күптән түгел исә минем кулыма «Улыма» дигән җыр килеп керде. Очраклы рәвештә генә! Аны автор – Гөлгенә Кәримова миңа үзе тәкъдим итте. Искиткеч матур шигырь юллары, искиткеч матур көй! Бер җырны яздырганда да шулай дулкынланганым булмады. Студиядә яздырганда аптырап беттем. Җырлый башлауга тамакка төер тыгыла, күзгә мөлдерәп яшь тула. Җырлый алмыйм, туктыйм...
Әниләр өчен бөтен бала да кадерле. Ләкин уллар әни кеше өчен тагын да кадерлерәк диимме соң?! Улым кечкенә чакта ук үземне шуңа әзерләдем: ул кайчан да булса үсәчәк һәм өйдән чыгып китәчәк. Яраткан кешесен очратачак һәм аныкы булачак. Шулай бит инде тормышта: ир бала өйләнгәч, ул инде әнинеке түгел, хатынныкы була. Бу табигый күренеш, шулай булырга тиеш тә дип уйлыйм. Минеке генә түгел бит, башкаларныкы да шулай, башлы-күзле булгач, бар да гаиләгә чумалар.
Минем тормышта да шул көн җитәргә ерак калмый бугай.... Улым, шөкер, үсеп җитте. Аңа караган саен: «Кайчан очып китәр инде?» – дип уйлыйм... Бу җырны җырлаганда да шуңа күңелем тула... Җырны йөрәгең белән башкарасың бит. Инде менә шул яңа җырымны сезгә тыңлатасым, сезнең белән бүлешәсем килә. Кызганыч, бу тулы варианты түгел. Рәхим итеп тыңлагыз әле. Бәягезне көтәм!
Ә монысы кичәге концерттан видео.
-
Күңелеңә җыйма
Кияүгә чыккач, кыз бала нигә әнисе янында яшәргә тиеш түгел?
Бер елны миңа РКБда ятарга туры килде. Шул вакыт бу апа белән бер палатага туры килгән идек. Бик сөйкемле, ягымлы апа дип хәтерлим, тик нигәдер исеме инде онытылган. Больницадан чыккач берничә тапкыр шалтыратып хәл дә белешкән идек әле, әмма аннары югалтыштык. Яңа телефон алдым да, номерлар барысы да искесендә калды. Исемен хәтерләмәсәм дә, ул сөйләгән бер тарих бүгендәй истә.
-
Күңелеңә җыйма
Син миңа бик кирәк!
Ватанны саклаучылар көне... 25 яшемә кадәр бу бәйрәмнең әһәмиятен бөтенләй аңламадым, хәтта минем өчен ул көн гадәти бер көн кебек иде. Хәтта 23 февральне календарьдан сызып ташларга теләгән вакытларым да булды.
-
Күңелеңә җыйма
Үз каны булмаса да...
Римма апаның өч баласы арасында төпчек Иреге бөтенләй башка булды. Үскәндә дә баш бирмәс булып җәфалады, анна соң авылдан чыгып китеп югалды. Туганнары энеләрен эзләп табып, әнисенә исәнлеген хәбәр иттеләр. Әмма Ирек тормыш төбенә төшеп киткән иде. Көннәрдән беркөнне ул үзе кебек үк хатын ияртеп әнисе янына кайтып төште.
-
Күңелеңә җыйма
Үги әти миңа үги булмады!
Минем үземнең әтиемне күргәнем юк. Бер тапкыр да! Аны бөтенләй белмим.
-
Күңелеңә җыйма
Бәхиллек
Яратмыйм дип уйлап яшәде бит ул... Инде менә китеп бара, ә аңа бер тапкыр да яратам дип әйтмәде. Яратмаган кешегә әйтә торган сүз түгел, ә яратканым ятларда дип уйлап яшәде... Их!..
Комментарий юк