Блоги
Хатлар язган утырып...
Почта әрҗәсен күптән ачканым юк иде. Санап карадым, хат алмаганыма 18 елдан артык булган икән инде...
Почта әрҗәсен күптән ачканым юк иде. Гадәттә, реклама кәгазьләре дә, квитанцияләр гына була инде анда. Бүген ялгыш кына карасам, минем исемгә хат килгән! Ничек сөенгәнемне белсәгез! Санап карадым, хат алмаганыма 18 елдан артык булган икән инде...
Икенчедән бераз сәер дә булып китте. Кемнән икән бу хат? Чөнки адресат күрсәтелмәгән. Фатирыбызга ничек менеп җиткәнемне дә сизмәдем. Бусагадан узуга, өстемне дә салмыйча конвертны ачтым һәм хатны укый да башладым. Дүрт дәфтәр бите тутырып язганнар. Искиткеч җылы, рәхәт, ихлас сүзләр, ихлас теләкләр язылган иде бу хатта. Конверт эчендә хат кына түгел, 8 Март белән котлау открыткасы да салганнар. Ләкин... аның кемнән икәне билгесез. Хат ахырына: «Сәлам белән мин», – диелгән.
Бу хатны миңа кем җибәргәнен шундый беләсем килә! Минем блогны укучыларның берсе түгелме икән ул кеше?
Тик әйтәсе килгән сүзем башка әле. Почта аша килгән, кулдан язылган хатны алу шундый күңелле икән, кызлар! Хат язуларны, хат алуларны нигәдер оныттык шул. Әллә утырып кемгәдер хат язарга дип торам әле менә...
-
Күңелеңә җыйма
Кияүгә чыккач, кыз бала нигә әнисе янында яшәргә тиеш түгел?
Бер елны миңа РКБда ятарга туры килде. Шул вакыт бу апа белән бер палатага туры килгән идек. Бик сөйкемле, ягымлы апа дип хәтерлим, тик нигәдер исеме инде онытылган. Больницадан чыккач берничә тапкыр шалтыратып хәл дә белешкән идек әле, әмма аннары югалтыштык. Яңа телефон алдым да, номерлар барысы да искесендә калды. Исемен хәтерләмәсәм дә, ул сөйләгән бер тарих бүгендәй истә.
-
Күңелеңә җыйма
Син миңа бик кирәк!
Ватанны саклаучылар көне... 25 яшемә кадәр бу бәйрәмнең әһәмиятен бөтенләй аңламадым, хәтта минем өчен ул көн гадәти бер көн кебек иде. Хәтта 23 февральне календарьдан сызып ташларга теләгән вакытларым да булды.
-
Күңелеңә җыйма
Үз каны булмаса да...
Римма апаның өч баласы арасында төпчек Иреге бөтенләй башка булды. Үскәндә дә баш бирмәс булып җәфалады, анна соң авылдан чыгып китеп югалды. Туганнары энеләрен эзләп табып, әнисенә исәнлеген хәбәр иттеләр. Әмма Ирек тормыш төбенә төшеп киткән иде. Көннәрдән беркөнне ул үзе кебек үк хатын ияртеп әнисе янына кайтып төште.
-
Күңелеңә җыйма
Үги әти миңа үги булмады!
Минем үземнең әтиемне күргәнем юк. Бер тапкыр да! Аны бөтенләй белмим.
-
Күңелеңә җыйма
Бәхиллек
Яратмыйм дип уйлап яшәде бит ул... Инде менә китеп бара, ә аңа бер тапкыр да яратам дип әйтмәде. Яратмаган кешегә әйтә торган сүз түгел, ә яратканым ятларда дип уйлап яшәде... Их!..
Комментарий юк