Блоги
25 июль
Кабат юлга кузгалдык...
Кабат юлга кузгалдык.
Бу юлы инде Альп тауларына таба хәрәкәт иттек. Штутгарттан Швейцариянең Цюрих шәһәренә нибары 230 чамасы чакрым барасы. 3 сәгать эчендә барып җитәрбез дип планлаштырдык. Цюрихта Искәндәр кайчандыр Казанда үзе кунак иткән Йорик исемле егет яши. Аның белән күрешеп чыгарга дип сүз куештык. Шәһәргә кергәч, шактый гына чиләнергә, адашып йөрергә туры килде. Машина белән йөрү – җәяү йөрү белән бер түгел шул. Әйе, шәһәрара юлларны машинада узу кулаерак, ә менә зур шәһәргә кергәч, башлана инде «мәхшәр»: ялгыш бер борылышны узсаң, әллә кайсы урыннарны урап йөрергә кирәк. Бу юлы да шулайрак булды, шуңа күрә юлда шактый тоткарландык. Йорикның өен таптык алай да. Әмма ишеген шакып-шакып карагач та, ачучы булмады... «Хәерлесе» дигән уй белән кабат юлга кузгалдык. (Соңрак Йорикның күрше фатирда яшәве ачыкланды).
Цюрих күле буеннан тауларга, Лихтенштейнга таба киттек. Лихтенштейн кенәзлеге – карлик ил, аның зурлыгы нибары 160 кв. км (мәсәлән, бездәге Биектау районыннан 10 тапкыр кечерәк) Моңа карамастан, илнең икътисади хәле яхшы. Аннан кабат Швейцариягә чыгып, Альп тауларының борма юллары аша уздык. Цернец курорт авылында кунарга калдык.
-
Күңелеңә җыйма
«Бәхет урлаучы»
Ирем кайнанамның яратмаган баласы. Шулай да була икән ул. Менә шул яратмаган бала үги әтисенең бөтен мирасына ия булды.
-
Проза
Бәхет яшьләре
Асия, кызының караваты кырыена тезләнгән килеш сөйләде дә сөйләде. Баласының нәфис йомшак кулларын учларына алып җылытты, иреннәренә тидереп, сулышын өрде...
-
Тормыш кыйммәтләре
Рәхмәт әйтеп каласы иде...
Язмыш диген, балаларың кайчандыр аңа «әби» дип эндәшәчәк дисәләр, мәңге ышанмас идем. Ә хәзер без, атна саен булмаса да, Нурсөя апа Яруллинада көтеп алынган кунаклар.
-
Проза
«Шапшак» килен
Улы йөргән кызын таныштырырга алып кайткач, Наилә чак кына артына аумады. Ул үзе тышкы кыяфәтен бик кайгырта торган хатыннардан.
-
Проза
Юлдаш
Поезд китәргә берничә минут калып бара. Бәхетенә, Сәлим купеда ялгызы гына кайта икән. Аның янына керүче булмады. Мондый бәхет бик сирәк эләгә ул поездда. Рәхәтләнеп кайтам икән, дип уйлап та бетерә алмады, купе ишеге ачылды. Тәгәрмәчле арба сумкасын өстерәп, зәңгәр куртка, башына бизәкле шәл ябынган, сулуына капкан әби килеп керде. Менә кайттым ялгызым гына, хәзер башланачак, дип уйлап йөзен чытып куйды Сәлим.
Комментарий юк