«Тормыш язган хикәяләр» дигән язмалар укырга туры килә, дөресен генә әйткәндә, ышанып та бетми идем. Үземнең күз алдымда шундый бер очрак булгач, хәзер инде: «Тормыш булгач, әллә ниләр чыга, булмый калмас», – дип уйлыйм. Күршеләремнең хәлләрен сезгә дә сөйлим әле. «Әнисенә карап, кызын коч» дигән гыйбарә бар халык телендә. Күршем шул гыйбарәнең корбаны булды...