Ризидә Гасыймова

«Татар концертына барасым килми...»

Тавыш юктан чыга бит ул. Беркөнне ирем белән икәү машинада авылдан килгәндә, тигез җирдә эләгешеп киттек.

Минзәләдән Түтиләр килде

Дөресен әйтим – инде күптән спектакль караган булмаган икән.

Үзгәрергә кирәк!

Сүзләрнең гаҗәеп зур көчкә ия булуы турында уйланганыгыз бармы сезнең?

Безнекеләрме?

Бу арада йөрәкләр янып йөри әле...

​Балалардан башка – балалар турында

​Иреклеләр бәхетле

Мин үзем – «шабашник». 26 ел гомерен (университетта укыган елларны да кушсак, 31 була икән әле!) журналистикага багышлаган кешенең үзен «шабашник» дип санавы беренче карашка сәеррәк булып тоелырга мөмкин. Әмма бу, чыннан да, шулай. Һәм, ни гаҗәп, «шабашник»лык миңа тормышымда күп тапкырлар ярдәм итте. 

Авыл көндәлеге

Отпускада шунда барам, монда барам, дип Наполеонча планнар корсам да, ялым ел саен авылда үтә минем.

Сугыш – гаделсезлек ул...

Чиктән ашу

Бер танышымның 11нче сыйныфта укучы улы, иптәшләренә ияреп, көтмәгәндә дин тота башлады. Көтмәгәндә дим – чөнки әти-әнисенең намазга басарга исәпләрендә дә юк иде әле.

Татар булу – сыналу ул

Беркөнне улым урамнан кайтып керде дә, минем күз яшьләрен күреп, һәм шаяртасы килеп, сак кына: «Бу юлы «кайсы темага» елыйсың? – дип сорады. – Әби өченме, татар теле өченме?»

​Әнигә әйтә күрмәгез!

Мин әнинең нинди булуын белми үстем. Чибәр-нәфис идеме ул, ягымлы-сөйкемлеме?

Уяну

Кысыр хәсрәт

Их! Кияргә киемең булмаудан да начаррак нәрсә юк бу дөньяда...

Рәшә...

Бу дөнья бит... рәшә генә инде!

Дөнья – куласа...

Мин дә ике малай анасы бит! Киләчәктә бер генә дә түгел, ике хатын-кыз мине шулкадәр күралмасын өчен мең борчу-мәшәкать белән үстерәммени мин аларны?!