Без гаиләдә өч бертуган кыз үстек. Олы бала булгач, әти-әни эшне дә миңа күбрәк өя иде. Кухняда ашарга пешерү, иртәнге 4 тә торып сыер саву, малларны көтүгә куу минем җилкәдә булды...
Без гаиләдә өч бертуган кыз үстек. Олы бала булгач, әти-әни эшне дә миңа күбрәк өя иде. Кухняда ашарга пешерү, иртәнге 4 тә торып сыер саву, малларны көтүгә куу минем җилкәдә булды. Әти – урыннары оҗмахта булсын – бик коры кеше иде. Өстәл артында дәрес карауны да җитди нәрсәгә санамады. Минем өстәл янында утыруымны күргәч, әти: «Китап корты булып утырма, бар, тирес түк! Әхтәм кызы иртә таңнан бакчада кайнаша, син аксөяк булып утырасың!» – дип җикеренә башлый иде. Идән юып, утын ташып, дәресләрем дә каралмый кала. Иртә белән генә китапларымны букчама тутырып, мәктәпкә чабам. Дәрестә укытучылар «икеле» чәпиләр. Шуңа уку дип тә исем китмәде. Укытучылар да күңелне үсендерә белмәде. Такта янына күбрәк укытучы балалары җавап бирә иде. Минем дә хыялым бар иде – врач булу. Ләкин башы тирес түгүдән чыкмаган авыл баласына кайда инде врач булу! Мәктәптә бервакыт сочинение яздырдылар. «Мин врач булам» дип язган идем. Укытучы безнең язмаларны такта янында кычкырып укыды. Минекен укыганда бөтен класс кычкырып көлгән иде. Мин оятымнан кып-кызыл булдым, күземнән яшьләр тәгәрәде.
Гаиләдә әти миңа карата гына коры иде. Кечкенә сеңлем бик иркә булып үсте. Минем кебек бил бөкмәде. Әти-әни аны барысыннан да күбрәк ярата иде. Дәрес караганда да сүз әйтмәделәр. Мәктәпне тәмамлагач, Казан медицина институтына укырга керде, врач булды. Уртанчы сеңлем, бик иртә кияүгә чыгып, Чиләбе якларына китеп барды.
Мин мәктәптән соң авылда сыер саварга калдым. Шунда бер ел эшләгәч, тракторчы егеткә кияүгә чыктым. Картайган әти-әнине без тәрбияләдек. Гомер узды, тормыш үзгәрмәде. Кайткан кунакларның күңелен күрәм. Башымда яулык, өстемдә кара халат. Хәзер авылда колхоз да юк, сыер фермасы да. Инде миңа 50 яшь тулып килә, авылда әбиләр карыйм. Ике бала үстердек. Авылда эш булмагач, улым шәһәргә китеп барды. Автобус йөртә. Кызым медицина училищесын тәмамлап, район үзәгендә медсестра булып эшли. Минем хыялымны кызым тормышка ашырды.
Кайвакыт йоклый алмый ятканда, узган тормышымны уйлап, йөрәгем өзгәләнә. Төшләремдә үземне ак халаттан врач итеп күрәм. Ләкин Ходай Тәгалә миңа авыл тормышын гына насыйп иткән шул. Рәхмәт тыңлавыгыгзга. Эчемне бушатасым килде бары. Гаеп итмәгез.
Фәгыйлә ШАКИРОВА язып алды.
Следите за самым важным и интересным в Telegram-каналеТатмедиа
Комментарийлар
0
0
Их бик анлыйм хәленне! Авылда укытучы балалары гына институтта укый иде шул! Колхозник балаларына почет юк иде
0
0
0
0
Без-колхозчы балалары. Бишәү. Бишебез дә укыдык. Әкият сөйләмәгез, укытучы балалары гына укыды дип, әйтерсең класс саен укытучы баласы укыган. Барыбыз тигез булдык. Председатель кызлары, малайлары белән дус булдык, аерымлау тойдык дип һич әйтә алмыйм
0
0
1
0
Дөрес әйтмисез. Мин колхозчы баласы, укытучы булып эшләдем.
0
0
2
0
Бер дә килешмим алдагы комментарий белән. Башы, тырышлыгы булган колхозчы балалары да укыды уз вакытында. Укытучы баласының укуы бер дә гаҗәп тугел инде. Геннар буенча бирелгән баш та, укырга кирәк, дигән мотивация дә, әти-әнисенең укырга шартлар тудырып торуы да бар бит әле.
0
0
0
0
Без эти эни янында эш эшлэп тату булып эйбэт укып устек.Эткэй безнен бик акыллы,булдыклы кеше ,энкэйдэ тырыш хатын иде. Семьяда тавыш гауга куреп усмэдек.Мэктэптэ яхшы укыдык,барыбызда образование алдык.Лэкин диплом тотып эшкэ кайткачта авылдашлар арасында кара кончелек белэн янып йоручелэр табылды, идарэдэ "специалст" булып эшлэгэн ике хатын эшлэтмэделэр ике сенелнедэ. Берсе урынына уз кызын, икенчесе урынына берсе уз малаен утыртып эшлэтэлэр.Очле тугызлы диплом алып балаларына.Э безнен эти эни колхозчылар иде билгеле. Без кеше белэн тавышланып йорергэ кунекмэгэн.Кайда утырсакта бишкэ эшлибез эшне. Бу хатынга сенеллэре дэ булышмаган хоть заочно кирэкле берэр образование алырга.Этиседэ бала жанлы кеше булмаган шул.
0
0