Кыз урлау

«Абзыегыз мине урлап алып кайтты. Бик аңлашып кырык өч ел яшәп калдык».
“Абзыегыз мине урлап алып кайтты», – диде җиңгәбез. Аннары түшенә сарылган пар толымын биетеп, кеткелдәп көлеп алды. Бу көлү әкренләп сүнеп, җиңгәбезнең карабодай тәбикмәге кебек каракучкыл йөзендәге шадраларына сөйкемле елмаю булып кунып калды. Сизеп торабыз инде, бисмилласын әйткәч, әлхәмен дә әйт дигәнне, ягъни, яле, яле, сөйлә әле, җиңгәй, дигәнне – кыстаганны көтә. Урланганына хурланып, инде хәләленә әйләнгән булса да, урлаучысын – ирен сөймәвен яшерми яшәүче апаларны да беләм.
Җиңгинең исә иренә – абзыебызга мәхәббәте һәр күзәнәгеннән, һәрбер шадрасыннан балкып тора. Һәр бәхетле хатын кебек, кулы тигән эшне ялтыратып эшли, челтерәп көлә, мәҗлес-фәлән булганда рәхәтләнеп җырлый. Килгән-киткәнгә ачык чырай күрсәтеп, абзый нигезен котлы итеп яши белә җиңгәбез. Өй арасында йөргәндә дә, печән җыйганда да, сөт аертканда да, умарта менгәндә дә өсте-башы пөхтә булыр, кеше күзеннән качырмаган пар толымында талир чулпылары чылтырар. Яратып яши җиңгәбез, яратып!
Абзыйның да җиңелчә үртәштереп сүз катулары, зәңгәр күзләрен серле сирпеп, сизелер-сизелмәс елмаюлары кинә булып түгел, бәлки тәүге гашыйклыгы суынмаган егет-җилән шуклыгы кебек аңлашыла торган иде.
Юк, бу кыз урлау тарихында мәхәббәт катышмый булмагандыр. Алай да тыңлап карыйк әле:
«Ие шул, абзагыз урлап алып кайтты мине. Гөлбәдәрне түгел, мине урлаганын сизми дә калды. Каз өмәсенә килеп керделәр
болар – күрше авыл егетләре. Күрше авыл дигәчтен дә, арада җәелеп-җәелеп Ык ага. Бардың да кайттың гына түгел. Каз өмәсе кыз-кыркын уңганлыгын күрсәтә, егет-җилән кызларга күз ата, кәләш сайлый торган урын бит ул. Мин абзагызны ишектән керүгә танып алдым. Шул үзе бит инде бу – сабантуйларда көрәшә, йөгерә торган таза, чибәр егет. Мин шадрага карамый да карамый инде мондый егет. Күз төшкәне, сүз салганы Гөлбәдәр икән моның. Соңыннан кызлар белән серләшкәндә беленде – Саимәттәйләрдә каз өмәсе көнне егет Гөлбәдәрне урлап алып китәсе икән. Бер атна бар әле ул көнгә. Урланасы көн якынлашкан саен Гөлбәдәр һаман ныграк икеләнә. Атасыннан курка. Мин йөрим инде, их, шушындый егет солтаны мине урласа, атамнан түгел, чуртыннан да курыкмас идем, дип. Саимәттәйләрдә өмә көне дә җитте. Казлар да йолкынды. Каз тәбикмәге ашар, каз бәлеше мичтән чыгар вакыт җитәр алдыннан Гөлбәдәр качты. Их, димен, кыз урлыйм, кәләш алып кайтам дип килгән егет дус-ишләре алдында хурга кала бит инде. Их, мине генә урласа, камчысына да, калачына да риза булып яшәр идем, дим. Әллә... Шул мәлдә башыма тәвәккәл уй килмәсенме! Көзен караңгы иртә куера. Өйгә кереп, тиз-тиз генә төенчегемне төйнәдем дә, шәлемне битемә төшереп бәйләп, җигүле ат килеп туктарга тиешле ындыр артына барып бастым. Озак көтәсе булмады. Килеп тә җиттеләр, алып та киттеләр. Кайтып җитүгә сер ачылды ачылуын. «Кусаң да китмим», – дидем. Урланган кыз кире кайтса, адәм рисвае була бит инде ул. Минем картым андыйны гына белә торган кеше иде. Өч ай миңа борылып ятмады. Мин барыбер китмәдем. Аннан мин аңа малай таптым. Сугыш алдыннан ике ел тату яшәп калдык. Гөлбәдәрен оныттырдым мин аның. Әллә онытмады микән... Сиздергәне булмады.
Абзагыз сугыштан сыңар кулсыз кайтты. Шул сыңар кулында чалгы-сәнәк сабын да, дөнья дилбегәсен дә, мине дә тота белде. Бик аңлашып кырык өч ел яшәп калдык. Җан биргәндә дә кулымны учыннан ычкындырмады.
Җиңгәбез дә күптән юк инде.
Ә менә гыйбрәт өчен кызык итеп сөйләгән хикәяте калды.
“Унлап егеткә кыз урлап бирдем...”: http://syuyumbike.ru/tatar-doniyasy/goref-gadet/?id=3202
Татар хатын-кызлары өчен кызыклы язмаларны Сөембикә Telegram-каналында укыгыз
Хәзер укыйлар
-
Упкынга төшкәндә – 1 Биш ел буе балага уза алмаган хатынның ирен онытып, үзен генә кайгырткан, мендәргә капланып елаган чаклары күп булды. Узып та күтәрә алмаган ике баласын югалту ачысын да берүзе күтәрде. Аннары беренче кызлары туу шатлыгы ирнең эчеп йөрүен тагын икенче планга күчерде...
-
Җиңги Без – ишле гаилә. Әти үлгәч, әни сигез бала белән ялгыз калды. Шунда әни: «Унынчы кеше булып шушы өйгә киләсен беләме? Ашау-эчүнең дә такы-токы икәнен чамалыймы? Ике-өч ел башка чыга алмаганыгызны әйттеңме? Аерылып китеп кеше көлдермәссезме?» – дип сорауларын тезде генә. Соңыннан: «Белмим инде, улым, ул кыз йә бик тәүфыйклыдыр, йә бик тәүфыйксыздыр», – дип, сүзен түгәрәкләп куйды...
-
Упкынга төшкәндә - 2 Кызының чәч араларын иснәп башыннан үпте дә, урамга чыгып китте Айрат. Лапаска керде дә мәчеттә үк тыеп килгән күз яшьләренә ирек биреп рәхәтләнеп елады...
-
Әти кайтты Әти кайтты... 22 елдан соң... Киселгән икмәк ябышмый, диләр. Әти булгач, ябыша икән...
-
Ни өчен безнең өстәлдә тозлы кәбестә гел булырга тиеш? Рушания ханым Минсәгыйрова: «Безнең өстәлдән тозлы кәбестә беркайчан өзелеп торырга тиеш түгел», – ди. Ни өчен икәнен дә аңлата.
Соңгы комментарийлар
-
26 сентябрь 2023 - 18:55Без имениКырыкта гына тугел, безнен курше кызы беренче тапкыр кияугэ илле яшендэ чыкты, донья бу! Бэхетенэ ничек язылган бит…Кырыктан соң кияүгә чыгып буламы?
-
26 сентябрь 2023 - 16:03Без имениШушындый әсәрләрне, чынбарлык вакыйгаларны күбрәк язырга иде. Рәхмәт Сәлиха апага. Чын тарих.Җиңги
-
26 сентябрь 2023 - 14:43Без имениШуның хәтле әйбәт язылган.Рәхмәт сезгә Күбрәк булсын иде шундый язмалар.Озын озак яшәгез.Җиңги
-
26 сентябрь 2023 - 07:52Без имениЭй ходаем шул хадарем итеп язылган.Оласаем куз алдына килде.Җиңги
-
25 сентябрь 2023 - 19:24Без имениНиках ул дини йола туглмени? Анда ничек жырлап биеп йорергэ момкин икэн сон?Никах акчасы – талаш акчасына әйләнә бугай
-
Ханбикәләребез Кем ул ханбикә? Дөресен әйтик, бәгъзеләребез аны көнгә биш-алты күлмәк алыштыручы көяз хатын, ефәк тотканнан да кулы кабаручы назлы җан итеп күз алдына китерә. Әлбәттә инде, иркә, тәкәббер вә кыланчык..
-
Кадерле Мәрьям апа Шундый язмышлы кешеләр була, күзгә-башка әллә ни чалынмыйча, тыйнак, гади генә яшиләр дә тыныч кына китеп тә баралар.
-
Сугыш өзгән хыял Сәхнәдә В. Асафьевның «Бахчасарай фонтаны» балеты бара. Уланованың Мариясе шулкадәр табигый, чын, ышандырырлык итеп үлә – ирексездән күзләргә яшь тула.
-
Шәфкать иясе Шәфика Сәнгать күгендә кыска гына вакыт балкып янган Шәфика Котдусованы атылган йолдызга тиңлиләр.