Йоклап яткан иренә озак карап ятты Фаягөл. Күпме генә тырышса да, һич йоклап китә алмады. Югыйсә улы йоклаганда рәхәтләнеп йоклыйсы бит. Бәхетле тормышларына инде бер ел була. Бер ел алар бала сөя, шул йомгак тирәсендә дөньялары әйләнә. Исенә төшкән саен, онытырга кирәк дип, үз-үзенә әйтә Фаягөл. Онытырга, башка уйламаска, үзе белән гүргә кереп китәсе сер ул. Әмма онытылды дигәч, тагын искә төшә шул...
