Кулъяулыклы пар каен

Кеше үз гомерендә һичюгы бер агач утыртырга тиеш, диләр. Бу гамәлне барыбыз да үтәсәк, үзебездән соң әйбәт истәлек калыр иде. Менә безнең авылда бер игелекле адәм элеккеге мәчет ишек алдында, авылыбыз уртасында пар каен утыртып калдырган. Аларга бик игътибар иткәнем дә юк иде."Кеше хәлен кеше белми, үз башына төшмәсә", дигәндәй, бу пар каенның сере минем өчен күптән түгел генә ачылды.

Узган ел октябрь аенда улымны хәрби хезмәткә алдылар. Китәсе көнне иртән иптәшләре белән авыл буйлап йөреп саубуллашты. Безнең авыл халкы бердәм, киң күңелле, улымның исән-сау хезмәт итеп кайтуын теләп кулъяулыклар бүләк иттеләр. Улым үзе күздән югалгач та, кулъяулыклары озак күренеп барды. Иптәшләре, аны озатып кайтышлый, кулъяулыкларны әлеге пар каенның иң югары ботагына элеп куйдылар. Бу - авыл халкының күптәнге гадәте икән. Яз булсын, көз булсын - армиягә китүче егетләр кулъяулыкларын каенга эләләр. Башны күтәреп карасаң, кулъяулык элмәгән агач ботагы сирәк. Алар җилдә җилфердиләр, уңалар, теткәләнеп-теткәләнеп бетәләр, гүя илдән киткән солдатка авыл хәбәрләрен җилләр аша җибәрәләр, сөйгән ярларының мәхәббәт тулы күз карашларын юллыйлар, ачы салкыннарда сакта торган егетләргә туган ил җылысы, түземлек телиләр.

Күз карасыдай кадерле балаларыбызны, бәгырьләребезне телгәләп булса да, хәрби хезмәткә озатабыз. Сәламәтме, тамагы тукмы? Шушы борчулардан йөрәк пар каенга элгән кулъяулыклар кебек парә-парә килә. Хөкүмәтебез улларыбызга игътибарлы булып, аларны тыныч чакта ут эченә җибәрмәсен иде. Газиз улларыбыз исән-сау булса, Татарстаныбыз да бай, көчле булачак бит.