Барыбыз да бәхеткә лаек

Кайчандыр язмыш безне бер күрештергән иде инде, шул ханымны урамда кабат очраттым. Өстендә – затлы тун, соңгы мода буенча киенгән, тип-тигез тешләрен күрсәтеп елмая үзе. Журнал тышлыгындагы йолдызлардан һич ким түгел...
«Ни хәлләрегез бар?» – дигән дежур соравыма: «Бөтенесеннән дә шәбрәк. Ирем мине үлеп ярата...» – җавабы белән шаккаттырды.
Наталья белән шәрык биюләре дәресләрендә танышкан идек. Килгән мәлләрдә тышкы кыяфәте шундук күзгә ташлана иде: ярыйсы гына тупас, хәтта ирләрчә тавышы, артык кычкырып торырлык итеп бизәнүләре аның гадәти булмаган һөнәр иясе булуын сөйли иде. Сөйләшеп киттек, мин – әни, ди. «Мин дә әни анысы. Кайда эшлисең, нәрсә белән шөгыльләнәсең дип соравым иде», – дип ачыклык кертәм. Ул һаман: «Мин – әни», – дип кабатлый. Күзләремдә – телсез сорау.
Наталья көлеп җибәрә. «Мин – әни. Кызларым трассада басып тора. Менә шуларны бию буенча дәресләргә йөртәсем килә. Клиентлар хәзер бик талымлы».
Натальяның кемлеге башыма барып җиткәч, өнем алынгандай булды. Без шулкадәр ыгы-зыгылы тормышта яшибез, тирә-якта, янәшәдә үзебезне кемнәр чолгап алганын да белмибез. Статистика буенча, ил гражданнарының күпчелек вакыты эштә һәм гаилә мәшәкатьләрен кайгыртып уза. Кайчак телевизордан теге яки бу вакыйгаларны күреп: «Ай-яй, яшь кенә кызлар фахишәлек юлына баскан», – дип баш чайкыйбыз, наркоманнарга гаҗәпкә калабыз. Ә алар кадрда гына түгел, реаль тормышта икән бит.
Берникадәр вакыттан соң Наталья үзенең «кызларын» алып килде. Кечкенәләр, ябыклар, куллары зәңгәрләнеп беткән. Урамда кыш, ә алар сетка-колготкалардан, суыктан тезләре кызарып чыккан. Мини-итәк, биек үкчәләр. Никтер барысының да чәчләре чем-карага буялган, карэ итеп киселгән, күзгә бәрелеп торган макияж җитмәсә. Мода шундый микән аларда, әллә шундый тышкы кыяфәт сораламы? Биюгә йөрүче хатыннарның берсе дә каршы сүз әйтмәде, фахишәләр белән бергә шөгыльләнергә теләмим, димәде. Кызлар ике пар дәрестән ары шөгыльләнми иде. Биюгә йөрүче ханымнар аларга кызганып карады. Наталья педагогыбыздан бу кызлар өчен аерым дәресләр үткәрүне сорады.
Бу хәлләрдән соң ун еллап вакыт узды. Һәм менә тагын күрештек. Ул «шоколад» эчендә иде. Мондый хәлләр сирәк буладыр.
Дөресен генә әйткәндә, бик гаҗәпләндем мин. Статистикага күз салсаң, җиңел холыклы мондый хатын-кызлар озак яши алмый бит: йә эчүгә сабышалар, йә наркоман булып китәләр, йә исерек клиентлары үтерә үзләрен.
Ышанасызмы: утлар, сулар, җиз торбалар аша үткән элеккеге фахишә каршымда... Әйе, һәркайсыбызның бәхеткә хакы бар анысы. Ә ул бәхетле менә!
Әйдәгез, бер-беребезгә бәхет телик. Туганнарыбыз һәм якыннарыбыз беркайчан да тормыш төбенә төшәрлек кыен хәлләрдә калмасын... Аннан чыга алу икеле.
Сәламәт булыгыз. Уңышлар һәркайсыгызга!
«Ни хәлләрегез бар?» – дигән дежур соравыма: «Бөтенесеннән дә шәбрәк. Ирем мине үлеп ярата...» – җавабы белән шаккаттырды.
Наталья белән шәрык биюләре дәресләрендә танышкан идек. Килгән мәлләрдә тышкы кыяфәте шундук күзгә ташлана иде: ярыйсы гына тупас, хәтта ирләрчә тавышы, артык кычкырып торырлык итеп бизәнүләре аның гадәти булмаган һөнәр иясе булуын сөйли иде. Сөйләшеп киттек, мин – әни, ди. «Мин дә әни анысы. Кайда эшлисең, нәрсә белән шөгыльләнәсең дип соравым иде», – дип ачыклык кертәм. Ул һаман: «Мин – әни», – дип кабатлый. Күзләремдә – телсез сорау.
Наталья көлеп җибәрә. «Мин – әни. Кызларым трассада басып тора. Менә шуларны бию буенча дәресләргә йөртәсем килә. Клиентлар хәзер бик талымлы».
Натальяның кемлеге башыма барып җиткәч, өнем алынгандай булды. Без шулкадәр ыгы-зыгылы тормышта яшибез, тирә-якта, янәшәдә үзебезне кемнәр чолгап алганын да белмибез. Статистика буенча, ил гражданнарының күпчелек вакыты эштә һәм гаилә мәшәкатьләрен кайгыртып уза. Кайчак телевизордан теге яки бу вакыйгаларны күреп: «Ай-яй, яшь кенә кызлар фахишәлек юлына баскан», – дип баш чайкыйбыз, наркоманнарга гаҗәпкә калабыз. Ә алар кадрда гына түгел, реаль тормышта икән бит.
Берникадәр вакыттан соң Наталья үзенең «кызларын» алып килде. Кечкенәләр, ябыклар, куллары зәңгәрләнеп беткән. Урамда кыш, ә алар сетка-колготкалардан, суыктан тезләре кызарып чыккан. Мини-итәк, биек үкчәләр. Никтер барысының да чәчләре чем-карага буялган, карэ итеп киселгән, күзгә бәрелеп торган макияж җитмәсә. Мода шундый микән аларда, әллә шундый тышкы кыяфәт сораламы? Биюгә йөрүче хатыннарның берсе дә каршы сүз әйтмәде, фахишәләр белән бергә шөгыльләнергә теләмим, димәде. Кызлар ике пар дәрестән ары шөгыльләнми иде. Биюгә йөрүче ханымнар аларга кызганып карады. Наталья педагогыбыздан бу кызлар өчен аерым дәресләр үткәрүне сорады.
Бу хәлләрдән соң ун еллап вакыт узды. Һәм менә тагын күрештек. Ул «шоколад» эчендә иде. Мондый хәлләр сирәк буладыр.
Дөресен генә әйткәндә, бик гаҗәпләндем мин. Статистикага күз салсаң, җиңел холыклы мондый хатын-кызлар озак яши алмый бит: йә эчүгә сабышалар, йә наркоман булып китәләр, йә исерек клиентлары үтерә үзләрен.
Ышанасызмы: утлар, сулар, җиз торбалар аша үткән элеккеге фахишә каршымда... Әйе, һәркайсыбызның бәхеткә хакы бар анысы. Ә ул бәхетле менә!
Әйдәгез, бер-беребезгә бәхет телик. Туганнарыбыз һәм якыннарыбыз беркайчан да тормыш төбенә төшәрлек кыен хәлләрдә калмасын... Аннан чыга алу икеле.
Сәламәт булыгыз. Уңышлар һәркайсыгызга!
Татар хатын-кызлары өчен кызыклы язмаларны Сөембикә Telegram-каналында укыгыз
Хәзер укыйлар
-
Балдаклар, туй күлмәге калды, ә мин... Сүземне ерактанрак башлыйм әле. Әти үлгәндә мин әле тумаган да булганмын – әни 7 айлык корсаклы килеш калган. Аңа бу вакытта нибары 21 яшь булган...
-
Рәхмәт, әнием! Аның ирен үтереп ташладылар. Дөресрәге, үләр дәрәҗәгә җиткәнче кыйнап ыргыттылар... Аңсыз гәүдәсен өйләреннән ике йөз метрлар чамасы җирдә, барак кебек шыксыз йортларның пычрак ишегалдыннан таптылар...
-
Бар җылымны сиңа бирәм, әни... Әнигә бар җылыңны да, назыңны да, яратуыңны да бирәсең, чөнки ул әни, һәм башкача уйлау, яшәү мөмкин түгелдер... Ә үз әниең булмаса?! Кемгә бүләк итәргә? Сине ничек бар шулай кабул итә торган кем бар тагын?! Әни бар! Иремнең әнисе!
-
Синнән башка беркем кирәкми Нурзидә белән Рәдиснең балалары юк. Күп еллар юк инде. Нурзидә моның белән күптән килеште. Рәдис тә килешкән кебек булган иде...
-
Бергә булырга язмаган безгә... Хәзер аңлыйм: мин бик тырыш, яхшы укучы бала булганмын. Һәм шуның өстенә соң өлгергәнмен. Мәктәптә кайберәүләр бишенче класстан ук егетләр белән аралашып, егет сөйгәнгә исләрем китеп карый идем. Артык хисләнеп тормыйча гына дөньяны җигелеп тартучы әти-әни үрнәге дә шул булгандыр. Алар артык мәхәббәт маҗараларыннан башка гына, димләп өйләнешкән кешеләр иде. Егет сөю бер оят эш төсле тоелган миңа.
Соңгы комментарийлар
-
30 июнь 2022 - 11:34Без имениМонда язып утырганчы, узе белян сойляшергя киряк. Оч ел эчендя хаманда оялып торасыз мени. Сузне башлап китсягез ул узе суляп бирер барсында. Болай итеп билгесезлектя йореп булмай инде.Егетемне үземә ничек өйләндерергә икән?
-
30 июнь 2022 - 15:51Без имениКэжэмогезгэ ышанабыз - Иделгэ таяну белэн бер, э менэ Сукояр белэн Игезэклэр бик тэ ышанычлы кешелэрИң ышанычлысы кем? (йолдызнамә)
-
28 июнь 2022 - 10:56Без имениСез язманы игътибар белән укымаган, ахры, иптәшләр. Монда бит колхозчы баласының кеше була алмавы турында бармый сүз! Ә ата-ананың баланы аралавы, башкаларга караганда, начаррак мөнәсәбәттә булуы турында сүз бара. Әгәр шартлар булса, бу өлкән кыз да, кече сеңлесе кебек, врач була алыр иде!Врач буласы урынга авылда әбиләр карыйм
-
Ханбикәләребез Кем ул ханбикә? Дөресен әйтик, бәгъзеләребез аны көнгә биш-алты күлмәк алыштыручы көяз хатын, ефәк тотканнан да кулы кабаручы назлы җан итеп күз алдына китерә. Әлбәттә инде, иркә, тәкәббер вә кыланчык..
-
Кадерле Мәрьям апа Шундый язмышлы кешеләр була, күзгә-башка әллә ни чалынмыйча, тыйнак, гади генә яшиләр дә тыныч кына китеп тә баралар.
-
Сугыш өзгән хыял Сәхнәдә В. Асафьевның «Бахчасарай фонтаны» балеты бара. Уланованың Мариясе шулкадәр табигый, чын, ышандырырлык итеп үлә – ирексездән күзләргә яшь тула.
-
Шәфкать иясе Шәфика Сәнгать күгендә кыска гына вакыт балкып янган Шәфика Котдусованы атылган йолдызга тиңлиләр.