Кызыл балык

Ходай Алияне ярдәменнән ташламас, юлына мәрхәмәтле кешеләр чыгармыйча калмас, тик бүгенгесе авыр.
Кызыл балыкны күпме ашап була икән? Бер көн, өч көн, бер атнамы? Әллә озагракмы? Бу сорауга егет кеше: «Ә миндә кемнең ни эше бар?! Күпме телим шуның кадәр ашыйм!» – дияр, мөгаен. Уртача яшьтәге ир-ат: «Юк-бар белән башны катырмагыз әле», – дип кул гына селтәр. Ак сакаллы карт: «Нинди кызыл балык, балакай?! Сөтле чәй дә ипи инде безгә», – дияр. Тамактан чәй үтсен дә, ә иң мөһиме, су салып китерүче, яныңда чәй ясап бирүче кешең булсын!
...Алия минем дус кызымның хезмәттәше иде. Алар бер үк вакытта диярлек буйга узды, бер-бер артлы икесе дә ир бала тапты, инде менә декрет ялында утыралар. Читтән караганда, ике яшь әнинең дә көннәре бертөсле үтә кебек, чынлыкта, аерма – җир белән күк арасы.
«Баланы табыйммы, юкмы?» – дип, Алия бик озак уйлады, дөресрәге, булачак атаның бер карарга килгәнен көтте. Инде бөтен срок-ларны да узам дигәндә, тегесе, ниһаять, шылтыратты: «Абортка барма, өйләнешәбез». Өйләнешү никахтан узмады, әмма Алия аңа да канәгать иде. Бала көтү инде күңелле вакыйгага гына әйләнеп калгач, яшь хатын ул чакта күп нәрсәгә күз йомды бугай. Камилнең даими эш урыны юклыкка, аны үз фатирына алып кайтырга ашыкмавына, кайнанасының килене белән танышырга атлыгып тормавына (ул кияүгә чыгып, Төркиядә яши, улы белән дә күбрәк дус хатыны аша гына аралаша)... Шулай да бала тудыру йортыннан Алия туры Камилгә кайтты. «Кухняда кран эшләми, телевизоры юк, аңардан да бигрәк, суыткычы юк, нишлисе булыр инде?» – дип зарланды ул. Артистлар кебек чибәр, теле-телгә йокмый торган Камилнең чын йөзе шулай ачыла башлады. Хәер, алма пеш, авызыма егылып төш, дип яшәүчегә барлык, муллык кайдан килсен?!
Шушы бер ел эчендә Алия ун елга картайгандыр. Баланың өстенә киертергә булмагач, алар ярты кышны өйдә утырды. Яшь әнинең сөте бетте... Шушы көннәрдә дус кызым шылтырата, тагын Алия турында сөйли: «Сезгә киләм, дип хәбәр иткән иде, юлда озаклады. Трамвайда аңын югалтып егылган, әллә ничә көн ашаганым юк иде, ди. Ире бу арада шактыйдан өйгә кайтып күренмәгән булган. Инде әнисенең теге дус хатынына сөйләгән сүзен дә җиткергәннәр: «Бер бай кыз таптым, – дип мактанган Ка-мил. – Бик таза, ямьсез ямьсезен, аның каравы, мин анда кызыл балык кына ашап торам. Гомер буе шулай яшәргә хыялланган идем», – дигән.
Алиянең бүгенге хәлен дошманыңа да теләмәссең. Ире аның үзен дә, баласын да пропискага кертми. Фатир өчен түләп баручы кайнанасы аларны биредән чыгарып җибәрү өчен барысын да эшләде бугай, инде ут белән суны, газны да өздерсә... Әни янына, өйгә кайтып китәм дияр иде, анда да көтеп торучы юк: сөйләшкән саен «тор, түз!»дән башканы әйтмиләр. Гаепләп тә булмый, әнисенең хезмәт хакы өч мең ярым ди, армиядән кайтып эшкә урнаша алмаган улы да аның җилкәсендә икән. Әтиләре вафат, ярдәм итәр туганнары юк. Баланы бакчага урнаштырып, эшкә генә чыгар иде дә, беренчедән, улы әле кечерәк, икенчедән, кем аңа урын әзерләгән әле анда?! Камил Алиягә: «Син көт, мин баегач кайтырмын», – дип шылтыраткан. Яңа хатынның әтисе кайдадыр бик төшемле урында эшли икән, Камилне тир түкмичә генә акча ала торган яхшы эшкә урнаштырмакчы. Баласының әнисе: «Без монда ачтан үләбез ләбаса!» – дип өзгәләнгәнне Камил «ишетми» дә. Көт, дигән. Ә бит бер каткан бәгырьнең эремәве дә бар...
Күптән түгел бер танышымның беренче ирен кулга алдылар, суд булганын көтеп ябылуда утыра. Шушы бер ай эчендә күршем аның янына өч тапкыр барды инде. Күрергә түгел, әлбәттә, передача илтергә. Сөлгедән башлап – тәмәкегә кадәр. «Нәрсәгә кирәк бу сиңа?» – дим мин дә, башкалар кебек аптырап. «Балаларның атасы бит, – ди ул. – Яшь хатынының уенда да юк бару. Башканы табарга да өлгергән, диләр». Кызык, ул ир тимер рәшәткәле тәрәзләр аша зәңгәр күккә карап ни уйлый икән? Төкермә коега, суын эчәрсең, дипме? Ишетеп белүемчә, кайчандыр ул бу коега шактый күп «төкергән». Үкенәме икән? «Соңгы сулышларны алганда авызга су тидерүче булачак», – дип, бәлки, үзенчә сөенәдер дә әле. Гомер ахырында беренче хатыны, балалары янына кайтып егылганнар – адым саен.
Ә шулай да кызыл балыкны ашап туяр өчен күпме вакыт кирәк икән?!
Татар хатын-кызлары өчен кызыклы язмаларны Сөембикә Telegram-каналында укыгыз
Хәзер укыйлар
-
Балдаклар, туй күлмәге калды, ә мин... Сүземне ерактанрак башлыйм әле. Әти үлгәндә мин әле тумаган да булганмын – әни 7 айлык корсаклы килеш калган. Аңа бу вакытта нибары 21 яшь булган...
-
Рәхмәт, әнием! Аның ирен үтереп ташладылар. Дөресрәге, үләр дәрәҗәгә җиткәнче кыйнап ыргыттылар... Аңсыз гәүдәсен өйләреннән ике йөз метрлар чамасы җирдә, барак кебек шыксыз йортларның пычрак ишегалдыннан таптылар...
-
Бар җылымны сиңа бирәм, әни... Әнигә бар җылыңны да, назыңны да, яратуыңны да бирәсең, чөнки ул әни, һәм башкача уйлау, яшәү мөмкин түгелдер... Ә үз әниең булмаса?! Кемгә бүләк итәргә? Сине ничек бар шулай кабул итә торган кем бар тагын?! Әни бар! Иремнең әнисе!
-
Синнән башка беркем кирәкми Нурзидә белән Рәдиснең балалары юк. Күп еллар юк инде. Нурзидә моның белән күптән килеште. Рәдис тә килешкән кебек булган иде...
-
Бергә булырга язмаган безгә... Хәзер аңлыйм: мин бик тырыш, яхшы укучы бала булганмын. Һәм шуның өстенә соң өлгергәнмен. Мәктәптә кайберәүләр бишенче класстан ук егетләр белән аралашып, егет сөйгәнгә исләрем китеп карый идем. Артык хисләнеп тормыйча гына дөньяны җигелеп тартучы әти-әни үрнәге дә шул булгандыр. Алар артык мәхәббәт маҗараларыннан башка гына, димләп өйләнешкән кешеләр иде. Егет сөю бер оят эш төсле тоелган миңа.
Соңгы комментарийлар
-
30 июнь 2022 - 11:34Без имениМонда язып утырганчы, узе белян сойляшергя киряк. Оч ел эчендя хаманда оялып торасыз мени. Сузне башлап китсягез ул узе суляп бирер барсында. Болай итеп билгесезлектя йореп булмай инде.Егетемне үземә ничек өйләндерергә икән?
-
30 июнь 2022 - 15:51Без имениКэжэмогезгэ ышанабыз - Иделгэ таяну белэн бер, э менэ Сукояр белэн Игезэклэр бик тэ ышанычлы кешелэрИң ышанычлысы кем? (йолдызнамә)
-
28 июнь 2022 - 10:56Без имениСез язманы игътибар белән укымаган, ахры, иптәшләр. Монда бит колхозчы баласының кеше була алмавы турында бармый сүз! Ә ата-ананың баланы аралавы, башкаларга караганда, начаррак мөнәсәбәттә булуы турында сүз бара. Әгәр шартлар булса, бу өлкән кыз да, кече сеңлесе кебек, врач була алыр иде!Врач буласы урынга авылда әбиләр карыйм
-
Ханбикәләребез Кем ул ханбикә? Дөресен әйтик, бәгъзеләребез аны көнгә биш-алты күлмәк алыштыручы көяз хатын, ефәк тотканнан да кулы кабаручы назлы җан итеп күз алдына китерә. Әлбәттә инде, иркә, тәкәббер вә кыланчык..
-
Кадерле Мәрьям апа Шундый язмышлы кешеләр була, күзгә-башка әллә ни чалынмыйча, тыйнак, гади генә яшиләр дә тыныч кына китеп тә баралар.
-
Сугыш өзгән хыял Сәхнәдә В. Асафьевның «Бахчасарай фонтаны» балеты бара. Уланованың Мариясе шулкадәр табигый, чын, ышандырырлык итеп үлә – ирексездән күзләргә яшь тула.
-
Шәфкать иясе Шәфика Сәнгать күгендә кыска гына вакыт балкып янган Шәфика Котдусованы атылган йолдызга тиңлиләр.