Балалар, үсмерләр журналында эшләгәндә башка кызык бер идея килде. Күз төшеп, гашыйк булып йөрүләр, мәхәббәт утларында янулар кемгә дә таныш халәт. Аның аша һәркем узган. Үз исемеңне син ошатып йөргән берәүнең исеме белән янәшә язып, «плюс» билгесе куеп, мисал чишкәндәге тигезлектән соң, МӘХӘББӘТ сүзен зур хәрефләр белән сырлап, класс тактасын, урам асфальтын «бизәүләр» барыбызның да баштан кичкән.
