Аш-су тирәсендә кайнашкан һәр хуҗабикәнең үзе генә белгән серләре бар. (Бүгенгәчә әйткәндә – лайфхаклары. ) Алар гадәттә буыннан-буынга – анадан кызга күчеп килә. Һәм әни кеше, гадәттә, аларны кызына «тапшырганда»: «Әбиең шулай эшли иде... Моны миңа әбиең өйрәтте... Мин моны әбиең эшләгәндә карап торган идем...» – дигән сүзләрне әйтә.
