Каенанам - әнием

Әниемне җирләгәч, яшәвемнең яме, тормышымның кызыгы калмады. Шундый күңелсез көннәрнең берсендә Шамил исемле бер егет белән таныштым. Акыллы, төпле егет булып күренде миңа. Очраша башладык. Бервакыт , ул мине иптәш кызларым белән бергә кунакка чакырды. Килсәк, әнисе зур, матур табын әзерләгән, ачык йөз белән каршы алды.
Мин медсестра булып эшли идем. Шамил - студент, укуын тәмамлагач, армиягә алдылар. Ике ел хат язышып тордык. Хәрби хезмәттән кайткач, эшкә урнашты. Еш кына бергә әнисе янына киләбез, бөтен буш вакытым аларда үтә иде. Аның әнисе белән уртак телне тиз таптык. Шамилнең әтисе күптән вафат булган, әнисе берүзе улын тәрбияләп, укытып кеше иткән. Ул безгә искиткеч матур туй ясады. Туйда миңа багышлап җырлар җырлады. Ул мине үз кызы, ә мин аны үз әнием итеп кабул иттем.
Инде менә җиде ел бергә торабыз. Ике балабыз үсә. Каенанама рәхмәтемне ничек кенә белдерергә дә белмим. Ул безнең белән шатлана, безнең белән бергә кайгыра. Тормыш булгач, төрле хәлләр була. Нинди генә очракта да, гадел, аек акыллы, зирәк булып кала белә. Һәр эшне киңәшеп эшлибез. Мин аның каенана икәнен, ул минем килен икәнне бөтенләй оныттык. Ирем безнең татулыкка сөенеп бетә алмый. Җиде ел гына түгел, туганнан бирле бергә яшәгәнбез кебек тоела. Ирем белән дә, каенанам белән дә горурланам, балаларымның да шундый ук шәфкатьле, кешелекле булуларын телим, шулай тәрбияләргә тырышам да.
Каенанамнан сабырлыкка өйрәнәм. Безгә сабырлык җитеп бетми шул. Күпләр яшьләрне, киленнәрне гаепли. Әдәпсез, рәхимсез дип ачулана. Ләкин безгә олылар үрнәк дип уйлыйм. Мөлаем, итагатьле каенанам янында мин ничек тупас һәм ямьсез була алыйм, ди? Ягымлы йөзен күрәм дә, йөзем яктыра, күңелем үсә, телем тәмләнә. Балалар да Дәү әниләрен бик ярата. Эштән ашкынып өйгә кайтабыз. Ишектән керү белән замана кыенлыклары, эштәге авырлыклар онытыла. Безнең гаилә иминлеге әниебез өчен дә зур бәхет.
Бүген ул безнең киңәшчебез, ярдәмчебез. Киләчәктә без аның таянычы, ышанычы булырбыз дип уйлыйм. Башка киленнәргә һәм каенаналарга әйтәсем килә: берберегезне кадерли белегез!
Мин медсестра булып эшли идем. Шамил - студент, укуын тәмамлагач, армиягә алдылар. Ике ел хат язышып тордык. Хәрби хезмәттән кайткач, эшкә урнашты. Еш кына бергә әнисе янына киләбез, бөтен буш вакытым аларда үтә иде. Аның әнисе белән уртак телне тиз таптык. Шамилнең әтисе күптән вафат булган, әнисе берүзе улын тәрбияләп, укытып кеше иткән. Ул безгә искиткеч матур туй ясады. Туйда миңа багышлап җырлар җырлады. Ул мине үз кызы, ә мин аны үз әнием итеп кабул иттем.
Инде менә җиде ел бергә торабыз. Ике балабыз үсә. Каенанама рәхмәтемне ничек кенә белдерергә дә белмим. Ул безнең белән шатлана, безнең белән бергә кайгыра. Тормыш булгач, төрле хәлләр була. Нинди генә очракта да, гадел, аек акыллы, зирәк булып кала белә. Һәр эшне киңәшеп эшлибез. Мин аның каенана икәнен, ул минем килен икәнне бөтенләй оныттык. Ирем безнең татулыкка сөенеп бетә алмый. Җиде ел гына түгел, туганнан бирле бергә яшәгәнбез кебек тоела. Ирем белән дә, каенанам белән дә горурланам, балаларымның да шундый ук шәфкатьле, кешелекле булуларын телим, шулай тәрбияләргә тырышам да.
Каенанамнан сабырлыкка өйрәнәм. Безгә сабырлык җитеп бетми шул. Күпләр яшьләрне, киленнәрне гаепли. Әдәпсез, рәхимсез дип ачулана. Ләкин безгә олылар үрнәк дип уйлыйм. Мөлаем, итагатьле каенанам янында мин ничек тупас һәм ямьсез була алыйм, ди? Ягымлы йөзен күрәм дә, йөзем яктыра, күңелем үсә, телем тәмләнә. Балалар да Дәү әниләрен бик ярата. Эштән ашкынып өйгә кайтабыз. Ишектән керү белән замана кыенлыклары, эштәге авырлыклар онытыла. Безнең гаилә иминлеге әниебез өчен дә зур бәхет.
Бүген ул безнең киңәшчебез, ярдәмчебез. Киләчәктә без аның таянычы, ышанычы булырбыз дип уйлыйм. Башка киленнәргә һәм каенаналарга әйтәсем килә: берберегезне кадерли белегез!
Татар хатын-кызлары өчен кызыклы язмаларны Сөембикә Telegram-каналында укыгыз
Хәзер укыйлар
-
Ник ашыктың? Иртән йокылы-уяулы яткан вакытта, башыма шушы шигъри юллар килде. Исемнән чыгудан куркып, күзләремне дә ачмыйча, диван култыксасына үрелдем. Шагыйрә дустымның бүләк иткән китабы янында гына телефоным ятарга тиеш.
-
Җандагы төер Мәрйәм кебек быел зарыгып кыш килгәнен көткән кеше бар микән? Юктыр!
-
Ирем ярым түгел... Ашыгып кияүгә чыкканыма иманым камил иде. Иремә барысын да әйтәм дә, аерылам...
-
Ирем гомер буе, «кыз түгел идең», диде Минем бу хакта берәүгә дә сөйләгәнем юк. Язганнарымны укыгач, нигә сөйләмәгәнемне аңларсыз да. Кеше белән бүлешеп була торган хәлмени?
Соңгы комментарийлар
-
25 гыйнвар 2021 - 06:16Без имениБаланы уз итмэгэч ул ир тугел, баланы ана алыштырмыйлар. Уз бэхетен алда эле синенБулачак иремә мин кирәк, улым кирәкми
-
26 гыйнвар 2021 - 07:36Без имениБик матур пар булганнар гомерен генэ аз биргэн Аллакаем. Урыны ожмахта булсын. Ул безнен кунеллэрдэ.Вәсилә Фәттахованың ире Илгиз: «Минем иң якын кешем... Мәңгелеккә!»
-
24 гыйнвар 2021 - 21:58Без имениКачыгыз пока сон тугел! Игелек курсэтмэячэк андый таш йорэкле кеше.Булачак иремә мин кирәк, улым кирәкми
-
Ханбикәләребез Кем ул ханбикә? Дөресен әйтик, бәгъзеләребез аны көнгә биш-алты күлмәк алыштыручы көяз хатын, ефәк тотканнан да кулы кабаручы назлы җан итеп күз алдына китерә. Әлбәттә инде, иркә, тәкәббер вә кыланчык..
-
Кадерле Мәрьям апа Шундый язмышлы кешеләр була, күзгә-башка әллә ни чалынмыйча, тыйнак, гади генә яшиләр дә тыныч кына китеп тә баралар.
-
Сугыш өзгән хыял Сәхнәдә В. Асафьевның «Бахчасарай фонтаны» балеты бара. Уланованың Мариясе шулкадәр табигый, чын, ышандырырлык итеп үлә – ирексездән күзләргә яшь тула.
-
Шәфкать иясе Шәфика Сәнгать күгендә кыска гына вакыт балкып янган Шәфика Котдусованы атылган йолдызга тиңлиләр.