Блоги
Дәгъвасызлар без...
Син ил җитәкчесенә нинди сорау бирер идең?
Син ил җитәкчесенә нинди сорау бирер идең? Яшьрәк чакларда без бик яратып сөйләшә торган тема иде бу. Үзенә күрә бер... интеллектуаль уен. Уен булмый ни – соравың ничек кенә оригиналь һәм урынлы булмасын, аны ил башлыгына җиткереп булмый иде бит ул вакытта. Дөресрәге, бу хакта хәтта уйлап та булмый иде. Ә менә хәзер уйлап кына түгел, тырышып карап та була – чөнки Россия Президенты журналистлар белән дә, халык белән дә очрашкалап тора. (Аннары интернет та, әйтүләренә караганда, бу нисбәттән без – гади халыкка хәйран гына мөмкинлекләр тудыра.) Әмма нәрсә гаҗәп – бүген инде бер соравым да юк икән бит минем Президентка.
Дөрес, бу әле миндә борчулар юк дигән сүз түгел. Әйтик, улым институт тәмамлап килә – эш табу проблемаларыннан алдан ук куркып торам. Гаилә зурайган саен, яшәү урыны да кирәк – бүген хезмәт хаклары, дөресен әйтик, ипотека-кредитлар алу өчен дә, аны түләп бару өчен дә җитәрлек түгел. Җитәкчелек белән гади хезмәткәр арасында хезмәт хаклары арасындагы аермалар да гаделсезлекнең иң ачык күрсәткече инде бу, дип, мисалга китерерлек. Түләүсез медицина турында әйтеп тә тормыйм, безнең поликлиникада, мисал өчен ЛОРга бушлай керү мөмкинлеге түгел, хәтта бу белгеч үзе дә юк. Узган ел август аенда балалар поликлиникасында эндокринологка талон алу өчен чиратка язылган идек – аны безгә быелның февралендә генә тәкъдим иттеләр. Без инде бу вакытта табибка түләүле тәртиптә кереп, анализлар тапшырып, ярты ел дәваланырга өлгергән идек. Хәер, түләүсез медицинага мохтаҗ булуыңны тану бүген инде үзе генә тормышыңның барып чыкмавын, уңышсыз кеше булуыңны тану сыман бит ул. Һәм, сезгә дә шулай тоела микән – хәзер болар турында Президентка сорау бирү түгел, хәтта бу хакта сүз кузгату да ничектер уңайсыз. Чөнки соңгы дистә ел эчендә безнең җәмгыятькә, дөресрәге, җәмгыятьтә яшәп килгән тәртипләргә караш шул дәрәҗәдә үзгәрде ки – без барысы өчен дә үзебезне гаепле санарга һәм хөкүмәткә бернинди дәгъвасыз (урысча әйткәндә, претензиясез) яшәргә күнектек. Арада жалу язарга яратучылар калгандыр, әлбәттә, (алар һәрвакыт була) әмма күпчелек, миңа калса, нәкъ менә минем кебекләр – гаделлек көтмәүчеләр, дөреслек эзләмәүчеләр, дәгъвасызлар без.
Моны җәмгыятьнең табигый үзгәреше, безнең, ниһаять, капитализмча уйлый башлавыбыз дип тә санарга буладыр. Башкача да. Хикмәт анда түгел. Хикмәт шунда: дәгъвасыз кеше – пассив, революциягә сәләтсез кеше. Пассивлар белән, билгеле, идарә итү уңайлы. Әмма алга барып була микән соң?
-
Күңелеңә җыйма
Баккан ана...
Тапкан ана – ана түгел, баккан – ана...
-
Күңелеңә җыйма
Уйнаштан туган 8
Авылларда атасыз бала табучылар сирәк кенә булса да, очраштыра.
-
Дин
«Аллаһы Тәгалә ризалыгы өчен...»
«Мөхәммәдия» мәдрәсәсе остазы Ландыш ханым ИБРАҺИМОВА үзенең беренче тоткан уразасының кызыклы тарихы белән бүлеште, шулай ук ураза тотучыларга файдалы киңәшләр дә бирде.
-
Проза
Розалар кемгә тиеш?
«Мин сине кичке сәгать җиденче яртыда «Яз» кафесында көтәм. Икәүдән-икәү генә сөйләшәсе сүз бар! Роза чәчәкләрен онытма! Яратып, мин». Төшке аштан килүенә эш өстәлендә конверт эченә салып калдырылган хатны Вахит кат-кат укыды. Шаярту дисәң, беренче апрель инде үтеп китте. Чынлап дисәң, тагын аптыраган. «Син» дип кенә эндәшкән бит әле. Биш ел инде урынбасар булып эшләгәч, ничектер мәзәгрәк булып китте. «Вахит Гомәр улы», «сез» дигәнгә күнегелеп беткәнгәме? Аннан килеп, әлегә кадәр, гәрчә оешманың күп кенә хатын-кызларының аңа карата битараф түгеллеген сизенсә дә, тирәнгә керерлек сәбәп биргәне булмады.
-
Проза
Өянкеләр сере
Илсаф килеп төшкәндә, мәйдан ару гына кызып бара иде.
Комментарий юк