Бүгенге әбиләр – татуажлы, ә бабайлар?
Мин ак сакаллы, түбәтәйле, нурлы бабайларны сагынам.
Мин ак сакаллы, түбәтәйле, нурлы бабайларны сагынам.

Бабай белән үсмәдем мин. Үги булса да, кечкенә чакта бер бабам исән иде әле: янәшәдәге йортта әтинең әнисе − ак әбием белән яши иде. Аңардан бик нык курыкканым истә калган. Сугышның каһәрле елларын солдат итеге киеп узган, тыны беткәнче ютәлли торган, әкрен хәрәкәтле, зур гәүдәле, бик авыр карт иде ул. Бәлки, миңа гына шулай тоелгандыр. Әмма 1941 ел баласы булган әтиемнең: «Солдат итеге белән тибә-тибә кыйный иде дә ишегалдына чыгарып ата иде», – дигән сүзләре бу кешегә карата хөрмәт хисенең тамчысын да калдырмады. Кермәдем, аралашмадым, исәпләшмәдем...
Ә хәзер хәтта шул бабайны да сагынам. Ак бабаем булган бит ул. Ә бабайлар бик кадерле... Дөрес булса, хәзер бер бабайга егерме әби туры килә, ди. Гомерләре кыска шул бабайларның.
...Минем яшьтәшләремнең күбесе үзләре үк әби инде. Заманча әбиләр − прическалы, маникюрлы, хәтта татуажлы әбиләр... Кызык, хәзерге заман балалары әбиләрен нәкъ шулай булырга тиеш дип күз алдына китерә микән? Безнекеләр башка төрле иде бит. Дүртпочмаклап ак яулык бәйләгән, камзул астындагы күлмәгенең җиңе кул чугына тиеп торган, итәге аяк йөзенә кадәр төшкән, сарык йоныннан бәйләнгән оекбаш өстеннән галош киеп куйган әбиләр хәзер бармы әле ул?! Нигәдер, картлыкта мин шулай киенермендер кебек... ерак, бик картлыкта... насыйп булса...

Янәшәмдәге бабаем да чиста ак күлмәкле, камзуллы булачак. Оныкларым аның алдына утырып иркәләнә, кочагына сыеп бетеп, кетер-кетер көлә, төпсез кесәсеннән кәнфит-мазар белән сыйлана, арттан муеныннан кочып алып, аркасына асылынып чайкала-чайкала: «Кәккүк, чыпчык, тәрәзәдән очып чык!» – дип уйный алсыннар иде. Әй, газиз бабайлар! Ник болай аз соң сез?!

...Кадерле ир-атлар! Оныкларыгызны бабайлы булу бәхетеннән мәхрүм итмәгез... Ташламагыз гаиләләрегезне!
Акбабайлык телим сезгә!

Бабай белән үсмәдем мин. Үги булса да, кечкенә чакта бер бабам исән иде әле: янәшәдәге йортта әтинең әнисе − ак әбием белән яши иде. Аңардан бик нык курыкканым истә калган. Сугышның каһәрле елларын солдат итеге киеп узган, тыны беткәнче ютәлли торган, әкрен хәрәкәтле, зур гәүдәле, бик авыр карт иде ул. Бәлки, миңа гына шулай тоелгандыр. Әмма 1941 ел баласы булган әтиемнең: «Солдат итеге белән тибә-тибә кыйный иде дә ишегалдына чыгарып ата иде», – дигән сүзләре бу кешегә карата хөрмәт хисенең тамчысын да калдырмады. Кермәдем, аралашмадым, исәпләшмәдем...
Ә хәзер хәтта шул бабайны да сагынам. Ак бабаем булган бит ул. Ә бабайлар бик кадерле... Дөрес булса, хәзер бер бабайга егерме әби туры килә, ди. Гомерләре кыска шул бабайларның.
...Минем яшьтәшләремнең күбесе үзләре үк әби инде. Заманча әбиләр − прическалы, маникюрлы, хәтта татуажлы әбиләр... Кызык, хәзерге заман балалары әбиләрен нәкъ шулай булырга тиеш дип күз алдына китерә микән? Безнекеләр башка төрле иде бит. Дүртпочмаклап ак яулык бәйләгән, камзул астындагы күлмәгенең җиңе кул чугына тиеп торган, итәге аяк йөзенә кадәр төшкән, сарык йоныннан бәйләнгән оекбаш өстеннән галош киеп куйган әбиләр хәзер бармы әле ул?! Нигәдер, картлыкта мин шулай киенермендер кебек... ерак, бик картлыкта... насыйп булса...

Янәшәмдәге бабаем да чиста ак күлмәкле, камзуллы булачак. Оныкларым аның алдына утырып иркәләнә, кочагына сыеп бетеп, кетер-кетер көлә, төпсез кесәсеннән кәнфит-мазар белән сыйлана, арттан муеныннан кочып алып, аркасына асылынып чайкала-чайкала: «Кәккүк, чыпчык, тәрәзәдән очып чык!» – дип уйный алсыннар иде. Әй, газиз бабайлар! Ник болай аз соң сез?!

...Кадерле ир-атлар! Оныкларыгызны бабайлы булу бәхетеннән мәхрүм итмәгез... Ташламагыз гаиләләрегезне!
Акбабайлык телим сезгә!
Поделиться:
Комментарийлар (0)
Хәзер укыйлар
-
Балдаклар, туй күлмәге калды, ә мин... Сүземне ерактанрак башлыйм әле. Әти үлгәндә мин әле тумаган да булганмын – әни 7 айлык корсаклы килеш калган. Аңа бу вакытта нибары 21 яшь булган...
-
Ялгыз канат Ире чит хатынга чыгып китсә дә, йөрәк болай әрнемәс иде. Хыянәтен кичерә алмый, мендәр кочаклап елар да, мәхәббәтне нәфрәткә әйләндереп яшәр иде. Ә ул хатынына гына түгел, балаларына, әти-әниләренә, диненә, үзенә хыянәт итте. Миләүшә яшь көе ирсез калды.
-
Рәхмәт, әнием! Аның ирен үтереп ташладылар. Дөресрәге, үләр дәрәҗәгә җиткәнче кыйнап ыргыттылар... Аңсыз гәүдәсен өйләреннән ике йөз метрлар чамасы җирдә, барак кебек шыксыз йортларның пычрак ишегалдыннан таптылар...
-
Бар җылымны сиңа бирәм, әни... Әнигә бар җылыңны да, назыңны да, яратуыңны да бирәсең, чөнки ул әни, һәм башкача уйлау, яшәү мөмкин түгелдер... Ә үз әниең булмаса?! Кемгә бүләк итәргә? Сине ничек бар шулай кабул итә торган кем бар тагын?! Әни бар! Иремнең әнисе!
-
Синнән башка беркем кирәкми Нурзидә белән Рәдиснең балалары юк. Күп еллар юк инде. Нурзидә моның белән күптән килеште. Рәдис тә килешкән кебек булган иде...
Соңгы комментарийлар
-
30 июнь 2022 - 11:34Без имениМонда язып утырганчы, узе белян сойляшергя киряк. Оч ел эчендя хаманда оялып торасыз мени. Сузне башлап китсягез ул узе суляп бирер барсында. Болай итеп билгесезлектя йореп булмай инде.Егетемне үземә ничек өйләндерергә икән?
-
30 июнь 2022 - 15:51Без имениКэжэмогезгэ ышанабыз - Иделгэ таяну белэн бер, э менэ Сукояр белэн Игезэклэр бик тэ ышанычлы кешелэрИң ышанычлысы кем? (йолдызнамә)
-
28 июнь 2022 - 10:56Без имениСез язманы игътибар белән укымаган, ахры, иптәшләр. Монда бит колхозчы баласының кеше була алмавы турында бармый сүз! Ә ата-ананың баланы аралавы, башкаларга караганда, начаррак мөнәсәбәттә булуы турында сүз бара. Әгәр шартлар булса, бу өлкән кыз да, кече сеңлесе кебек, врач була алыр иде!Врач буласы урынга авылда әбиләр карыйм