Логотип
Шигърият

Елмай да син язга...

Илүсә, Ильмира, Алсу, Ләйлә... Шигырь җиле кагылган бу кызлар – Казан федераль университеты студентлары. Лекцияләрдән соң китапханәгә чабалар, тулай торактан әдәби кичәләргә ашыгалар, редакцияләрдә кайнашалар. Хыялый, тынгысыз, тиктормас кызлар янып шигыр

Илүсә, Ильмира, Алсу, Ләйлә... Шигырь җиле кагылган бу кызлар – Казан федераль университеты студентлары. Лекцияләрдән соң китапханәгә чабалар, тулай торактан әдәби кичәләргә ашыгалар, редакцияләрдә кайнашалар. Хыялый, тынгысыз, тиктормас кызлар янып шигырь яза, яндырып шигырь укый. Һәм, әлбәттә, Яз, Яшьлек, Ярату турында...

Алсу Нургатина

Күрмә

Кичләр төшсә, сине уйлап йөрим,
Колагымда көлгән авазың.
Бер кочаклар идем сине, шашып,
Сугып ватып акыл фаразын.
 
Онытылмас бер хатирәң булыйм,
Егет башың белән елаткан.
Төн йокыңны бишкә, унга бүлеп,
Бер уятып керсез елмайткан!
 
Миңа якын да син, ерак та син,
Кадерле дә, кайчак беркем дә.
Сине аңлый алмыйм, кайвакытта
Син хакыйкать – сыйган бер төнгә!
 
Янәшәңдә синең мин кыланмыйм,
Үз-үземнән гафу үтенгән!
Оныта алмас бер хатирәң булыйм...
Гашыйк кына булма... Үтенәм!..

Париж көтә!

Тынгы табармын күк, онытсам бер
Сиңа булган җылы хисләрне.
«Эр» хәрефен, «гыйр» дип көлә-көлә
Париж дигәнебез, истәме?
 
Ничек онытыйм икән хыялларны,
Шашып җанга сеңгән бу март кичен.
Уртак хисләр Марс кырына илткәч,
Сөенгәндер Париж безнең өчен.
Ул көткәндер безнең аңа таба,
Илләр, юллар урап килгәнне.
Париж урамында бәхет табып,
Мәхәббәттән шашып йөргәнне...
 
Синнән качам, хистән качып булмый,
Әйт ни соң бу, суккан каһәре?!
Тукталышлар тына, безнең өчен
Казан хәзер Нью-Йорк шәһәре.
 
Әйләнәм дә кайтам бу хисләргә,
Тынгы бирми уртак хыяллар.
Күңел әрни, нигә хисләр түгел,
Тик хыяллар уртак булганнар.
 
Бәхетеңнән тыным тоясыңмы,
Ни уйлыйсың ялгыз калганда?!
Хисләр үлә. Хисләр тына, ләкин
Париж көтә безне һаман да!

...сиңа

Сине сөйгән бүгенгем бар,
Һәм бар синле үткәнем.
Синсез аткан таңнарымда
Синле-синле төшләрем...
 
Сине куган хакыйкать бар,
Сине көткән кичләрем.
Синең сансыз уйларыңда
Сине сөйгән хисләрем.
 
Син дип янган уйларым бар,
Бар җанымны өткәнем.
Күзгә тулган тын халәттә
Син бүгенгем, үткәнем...
 
Карасымы, ярасымы
Син дип сызган күңелнең?
...Сине сөйгән үткәнем бар,
Сине сөйгән бүгенгем.

Ильмира Камаева

Хыялым

Кеше һаман яктылыкка үрли
Күңел өметләнә
Хыялга...
Таң кояшы кебек күңелемдә
Һәр иртәдә хыял
Уяна...
 
Яңа яуган кардай бер гөнаһсыз
Яшик әле, әйдә,
Башкача...
Тормыш китабының шул битләрен
Икәү бергә языйк
Язгача...
Ә язларда туңган йөрәкләрдә
Сөю ялкыннарын кабызыйк!
 
Хыяллар...
Тал песие арасыннан язын
Яшел күзләр гүя
Елмая...

Ә бу минем синле язым

Апрель җиле чәчем таратканда,
Янәшәмдә минем син идең.
Язлар гөлләр булса гына ямьле,
Синең өчен яшим, бел, – дидең.
 

***

Син кайда?
Җәйдәме? Көздәме?
Күптәннән гел сине
Эзләдем... Тик менә,
Яңгырмы юган шул
Синең ул якты эзләрне.
Атса да утлардан суларга,
Гомерем буена эзләрмен
Бәхеткә илтәчәк ул юлны,
Офыктан һәр көнне күзләрмен...
Синдә яз һәрвакыт.
Мин менә яратам
Шул алтын көзләрне...
 

***

Синең белән минем ара –
Чиксез диңгез.
Күпме еллар, күпме юллар
Синсез иде.
Үтте вакыт, күңел көтте
Сине генә!
Көткән бәхет килә диләр
Түземнәргә!
Ул көн җитте.
Синең белән минем ара
Бары өч сүз:
Мин яратам сине.
 

***

Ак кышларда яңа эзләр салып
Күңел күперемнән атладың...
Мәхәббәт юлларын таптарга
Җигелгән бәхетем атлары.
 
 

Илүсә Арикеева

***

Ялганчы Язларның учына кагылам –
Эрече, бозланган күңелем!
Мине мең кичергән Күкләргә эндәшәм:
«Кабаттан хисләрдән җиңелдем...»
Кабаттан атладым  бу таныш дөньяга,
Кызганмый йөрәкне мең җөйле.
Кирегә кайтасы юлларны онытам!
Тарата сагышны Яз җиле...
 

Уйларым уеңнан аерым

Хисләрнең җаныма җил кебек
Әрнетеп бәрелгән чаклары.
Түзәмен.
Хыялны өзәргә үрелгән кулларга
Ишекнең тик ябык яклары.
 
Буш сүзләр бәйләме йөрәкнең
Авырткан җиренә тоз яга.
Еламыйм.
Уйларым уеңнан аерым!
Телимен БӘХЕТЛЕ булырга!
 

Сулыш

Тып-тын калып, зинһар, тыңла әле
Язның ничек сулыш алганын.
Һәм берни дә миннән сорамачы,
Оеша алмас кебек ялганым.
 
Ә дөресен һич тә сөйли алмам,
Чөнки беләм, рәнҗер күңелең.
Елмай да син язга, күреп соклан
Төпсезлеген апрель күгенең.
 
Мин гаепле, беләм, синең алда.
Йөрәк үзен үзе танымас...
Күңелең тулы сорау,
                       син тик тыңла –
Ничек матур сулыш ала яз!
 

***

Көзнең исе чәчләремә
Сеңә бара әкрен генә.
Ә күзләрне төсләр үбә!
Сагындырган буяулар бу!
Өнсез калып иртә көздән,
Мин елмаям үз-үземә.
Ләкин авыр җәй өстенә
Шулай иртә юрган ябу.
 
Озатулар авыр сине...
Бик озакка. Бөтенләйгә?!
Күңелдәге моңны сизеп,
Сагындырган көзге төсләр
Сагышымны бүлешә күк,
Күзләремнән үбә-үбә.
 
 

Ләйлә Хәбибуллина

Нәни йөрәк

Синең нәни генә йөрәгең
Минем өчен бик кадерле.

(А. Мансуров)
Нәни генә йөрәк...
Күпме сыйган анда
Олылары тәүге хисләрнең.
Иң түренә
Бөртек-бөртек җыйган
Иң-иң матурларын төсләрнең.
 
Нәни генә йөрәк...
Җиһан яктылыгын,
Әйтерсең лә, үзенә туплаган.
Меңәр кабат
Телгәләнгән дә ул,
Меңәр кабат янып туктаган.
 
Мәңге типсен,
Мәңге дөрләп янсын
Синең нәни генә йөрәгең.
Бар күңелең белән
Тоеп яшә
Шул йөрәкнең миңа кирәген.
 

* * *

Иңнәреңә кагылырга кыймый торам –
Мин нидәндер һаман тыелам.
Кайвакытта сине кочар өчен
Җиргә яңгыр булып коелам.
 
Чәчләреңнән сине назлар өчен
Җылы җилләр булып мин исәм.
Бу дөньяда бик зур бәхетле мин,
Һәр көн саен барлыгыңны белсәм.
 

* * *

Мин бәхеттән сиңа таган ясап,
Ай очына элеп куярмын...
Төннәреңне сагышлардан урлап,
Бәхет төсләренә буярмын.

Следите за самым важным и интересным в Telegram-каналеТатмедиа

Комментарийлар

  • аватар Без имени

    0

    0

    Бик әйбәт язалар. Менә мин дә бер шигырь язып караган идем. Алабута ашы тәмле. Алабута ал - көрән. Чәчләремнең агаруын, Путиннан гына күрәм..

    • аватар Без имени

      0

      0

      Менә, тагын бер шигрем бар. Иртәнге, өйлә намаз- Рикагәтъ, сөннәт, фараз. Икендедән соң аһшам. Ястү белән көн тәмам. Гел юлда Гәптелвәли, Вакыт керсә, эш дими. Әйтерсеңлә дүрте аз, Биш тапкыр укый намаз. Өй тирәсе тулы эш: Мал - туар, тавык - чебеш.... Бикә ханым аз сүзле, Буэшләргә күп түзде. Менә тагын кич керде. Соңгы атач кычкырды. Гаптелвәли тез чүкте, Орып, сәңдәгә үтте: Баш түбән, арт туңкайган, Аста комган турсайган. Бикә ханым бер бакты, Уйларына шаккаты: Тиз ара чара күрде- Комган муенын борды. Бүленде саңдә, намаз. Булды язмышлар фараз. Әле бүген дә хәтеремдә, урам буендагы скәмиягә утырып, сабый бала кебек кулларын бот арасына тыгып, бөкерәя - бөкерәя утырган Гәптелвәли абзый.

      • аватар Без имени

        0

        0

        Хөрмәтле Йосыф! Татар телендә матур итеп иҗат итүче яшьләребез шигырьләре янында Сезнең бу "Шигрегезне" күрү гаҗәп һәм кызганычрак булды. Үзегез мондый "иҗат"ны Сөембикә кебек басманың сайтына җибәрүне дөрес дип табасызмы?

        • аватар Без имени

          0

          0

          Наилә апа, уйнап кына язган идем инде. Ачуланма инде. Яшь әле мин, төзәлермен. Илбашлар турында язарга ярамый, тормыш начар диеп, язарга ярамый, кимчелекләрне әйтергә ярамый, аңламаем мин шигьриятне дә, әдәбиятны да. Әллә, мин әйтәм, сезнең шигьриятегез дә, әдәбиятыгыз да чиновниклар милләтенә хезмәт итәме? Аларны мактарга гына тиешме.? Ә, халык кайда.?

          • аватар Без имени

            0

            0

            Тагын берне язып карыйм әле. Кара янып чыкты болыт, Кочты җирне ыргылып: Күк белән җир аралашты, Төн белән көн кавышты, Купты җил- давыл, су ташкын, Суга ялт та йолт яшен, Күк дөберди , җир тетри. Эзләнеп Хәвеф йори.

            Хәзер укыйлар