Әнием

Һәрбер кыз бала кебек, әнием дә матур, бәхетле гаилә корырга өметләнгән. Үз ярым дигән егетен дә очраткан ул. Өйләнешеп, әтиемнең туган ягына күчеп киткәннәр. Тик... бәхете гомерлек булмый әниемнең. Хыянәт, иренең хыянәте җимерә бу бәхетне. Ике баласын ияртеп, әнкәем туган ягына — Татарстанга кайтырга мәҗбүр була.
Кайчагында миңа әнкәемнең күзләрендә очкын сүнгән төсле тоела. Безгә үзен шат, бәхетле итеп күрсәтергә тырышса да, эченнән сызуын, әрнүен сизәм мин. Тормыштагы күңелсезлекләр аның дөньяга, үз-үзенә ышанычын какшатмасын иде дип телим. Кеше һәрвакыт, нинди генә очракта да, үз-үзен яратырга, үз-үзенә ышанырга тиеш. Шунсыз бу дөньяда яшәве бик авыр.
Әнием — иң кирәк кешем, ансыз минем сулышларым кысыла.
Февраль урталары иде. Тышта буран. Бураннарны бик яратам мин. Ә ул буран күңелемә борчу гына өстәп торды. Өч көн элек әнием авылга кайтып киткән иде. Авылдан эшенә килергә тиеш. Мин ашарларга әзерләп, әниемнең эштән кайтуын көтәм. Сәгать алтыны, җидене, сигезне дә сукты — әнием юк та юк. Инде сәгать угы тугызга барып җиткәч, җанымны чын-чынлап тынгысызлык биләп алды: әни берәр фаҗигагә юлыккандыр... Үксеп-үксеп еларга тотындым. Шул вакытта әни кайтып кермәсә, мин, мөгаен, акылдан язган булыр идем. Ходайга рәхмәт, ул исән-имин кайтты. Шул вакытта мин бар булганым белән әниемне яратуымны аңладым...
Әнием искиткеч кеше: матур-матур киемнәр бәйли — кешеләр аннан сорап кофта, башлык, бияләй, хәтта сумкалар бәйләтәләр. Аңа охшау, аның кебек булу теләге миндә дә бәйләүгә мәхәббәт уятты. Әниемнең, минемчә, иң матур эшләре — чигелгән картиналары һәм келәмнәре. Аларда күбесенчә чәчәкләр. Бәлки, алар әтиемнең әнигә бүләк итмәгән гөлләредер?! Әниемнең өзгәләнүләрен, елауларын күрәм дә аңа ярдәм итәсем килә, тик... ничек икәнен генә белмим. Хәлемнән килсә, әниемә бәхетне генә юлдаш итәр идем, тик мин Аллаһы Тәгалә түгел шул...
Шунысын гына белсен иде, мин аны бик нык яратам!
Моңсуланып уйга батасың син,
Күзләреңдә яшьләр элпәсе.
Нигә шулай борчыласың,әнием.
Төн йокламый кемне көтәсең?
Сагыш утларында янма, әнием,
Кайгы-хәсрәтләргә карама.
Ә хәзергә... яныңда без бар бит,
Ялгызлыктан сине аралар...
Кайчагында миңа әнкәемнең күзләрендә очкын сүнгән төсле тоела. Безгә үзен шат, бәхетле итеп күрсәтергә тырышса да, эченнән сызуын, әрнүен сизәм мин. Тормыштагы күңелсезлекләр аның дөньяга, үз-үзенә ышанычын какшатмасын иде дип телим. Кеше һәрвакыт, нинди генә очракта да, үз-үзен яратырга, үз-үзенә ышанырга тиеш. Шунсыз бу дөньяда яшәве бик авыр.
Әнием — иң кирәк кешем, ансыз минем сулышларым кысыла.
Февраль урталары иде. Тышта буран. Бураннарны бик яратам мин. Ә ул буран күңелемә борчу гына өстәп торды. Өч көн элек әнием авылга кайтып киткән иде. Авылдан эшенә килергә тиеш. Мин ашарларга әзерләп, әниемнең эштән кайтуын көтәм. Сәгать алтыны, җидене, сигезне дә сукты — әнием юк та юк. Инде сәгать угы тугызга барып җиткәч, җанымны чын-чынлап тынгысызлык биләп алды: әни берәр фаҗигагә юлыккандыр... Үксеп-үксеп еларга тотындым. Шул вакытта әни кайтып кермәсә, мин, мөгаен, акылдан язган булыр идем. Ходайга рәхмәт, ул исән-имин кайтты. Шул вакытта мин бар булганым белән әниемне яратуымны аңладым...
Әнием искиткеч кеше: матур-матур киемнәр бәйли — кешеләр аннан сорап кофта, башлык, бияләй, хәтта сумкалар бәйләтәләр. Аңа охшау, аның кебек булу теләге миндә дә бәйләүгә мәхәббәт уятты. Әниемнең, минемчә, иң матур эшләре — чигелгән картиналары һәм келәмнәре. Аларда күбесенчә чәчәкләр. Бәлки, алар әтиемнең әнигә бүләк итмәгән гөлләредер?! Әниемнең өзгәләнүләрен, елауларын күрәм дә аңа ярдәм итәсем килә, тик... ничек икәнен генә белмим. Хәлемнән килсә, әниемә бәхетне генә юлдаш итәр идем, тик мин Аллаһы Тәгалә түгел шул...
Шунысын гына белсен иде, мин аны бик нык яратам!
Моңсуланып уйга батасың син,
Күзләреңдә яшьләр элпәсе.
Нигә шулай борчыласың,әнием.
Төн йокламый кемне көтәсең?
Сагыш утларында янма, әнием,
Кайгы-хәсрәтләргә карама.
Ә хәзергә... яныңда без бар бит,
Ялгызлыктан сине аралар...
Татар хатын-кызлары өчен кызыклы язмаларны Сөембикә Telegram-каналында укыгыз
Хәзер укыйлар
-
Ник ашыктың? Иртән йокылы-уяулы яткан вакытта, башыма шушы шигъри юллар килде. Исемнән чыгудан куркып, күзләремне дә ачмыйча, диван култыксасына үрелдем. Шагыйрә дустымның бүләк иткән китабы янында гына телефоным ятарга тиеш.
-
Җандагы төер Мәрйәм кебек быел зарыгып кыш килгәнен көткән кеше бар микән? Юктыр!
-
Ирем ярым түгел... Ашыгып кияүгә чыкканыма иманым камил иде. Иремә барысын да әйтәм дә, аерылам...
-
Ирем гомер буе, «кыз түгел идең», диде Минем бу хакта берәүгә дә сөйләгәнем юк. Язганнарымны укыгач, нигә сөйләмәгәнемне аңларсыз да. Кеше белән бүлешеп була торган хәлмени?
Соңгы комментарийлар
-
21 гыйнвар 2021 - 11:24Без имени18 гыйнвар 2021 - 19:50 язган кешегә фикер әйтәсем килә. Белеп торыгыз, бөтен кеше бертөсле язмый, бу - беренчедән булса, икенчедән, сез әдәбият белгече, тел белгече, галим-тәнкыйтьчеме әллә? "Алсу күзлек" авторы - үзешчән. Шулай булса да кемнәрдер аны яратып укый икән, бу яхшы - язсын.Алсу күзлек
-
21 гыйнвар 2021 - 11:19Без имениЧиста, пакь хатынга яла ягу - зинада гаепләү - олы гөнаһ. Аллаһ Тәгалә кичерми ирнең бу олы гөнаһасын - яла ягуын, сезне пычратуын нахактан яла ягуын. Әгәр дә ки ул сездән гафу үтенмәсә һәм сез аны бәхилләмәсәгез ул бит тәмугта кала мәңге. Мәңгелек Җәһәннәмгә төшүдән курыкмый микәнни? Бу хакта Коръәндә аять бар - бу точно. Ләкин кайсы сүрәдә икәнен оныттым. Менә шулай инде ул динсез яшәү үз хатынына, кыз булган көенчә бәла тага бит. "ПАКь хатынга яла ягу турында ничек әйтелгән Аллаһның Коръәнендә?" - дип укымышлы имамнан сорагыз әле. Аңлатып бирер, ин шәә Аллаһ. Ә күңелегезгә кергән теге начар уй - шәйтан вәсвәсәсе ул. Берүк сакланыгыз андый гөнаһтан.Ирем гомер буе, «кыз түгел идең», диде
-
21 гыйнвар 2021 - 11:14Без имениСенлем анлыйм хэленне бик авыр андый гонахсыз сузне ишетуе. Мин ирем белэн 33 ел яшэдем. Кыз булып кияугэ чыктым, 2 малай алып квйттык. Бик матур яшэдек, ул мине ормэгэн жиргэдэ утыртмады, бер кырын суз ишетмэдем, ожмахта яшэгэн мен икэн дип искэ алам, сагынам. Ул хэзер исэн тугел, бакыйлыкка кучте. Э азакы 3 елнында ул да мина кеше белэн йорисен диде кече малай минеке тугел дип тенкэмэ тиде. Эчмэгэн ирем эчэ башлады. Ходай дан сабырлык сорап яшэдем, и яшим. Ходай сабырлык, исэнлек бирсен сина. Балаларыннын кадер хормэтен куреп яшэргэ язсын. Язмыштан узмыш юк.Ирем гомер буе, «кыз түгел идең», диде
-
21 гыйнвар 2021 - 22:45Без имениДөньяда кеше бер генә мәртәбә яши. Балаларың үскән. Үзеңне мыскыл иттереп яшәмә, мөмкинлегең булса, аерыл. Балаларыңа аңлат. Тик хыянәт итмә. Үзеңә кыен булачак.Ирем гомер буе, «кыз түгел идең», диде
-
21 гыйнвар 2021 - 22:59Без имениУзем дэ нэкъ сезнен кебек кияугэ чыктым, горур булдым, бик яраткан кешемэ ачу итеп чыктым, кеше сузен тынлады дип. Туйдан сон уянган кебек булдым, нишлэдем?! Бер убешмэгэн кешегэ чык эле. Ул вакытта аерылу оят, балага да уздым, саклана белмибез бит. Мине ярамыйсын, башка кешен бар дип, эшэке сузлэр бик озак ишеттем, хэзер генэ уйлыйм, мин яратмыйча яшэп, иремне дэ бэхетсез иткэнмендер дип. Хэзер олыгайдык, яраткан кешем 20 ел юк инде, иремэ дэ хыянэт итмэдем. Ике кызым, оныгымны яратам, балалар белэн соенеп яшим. Кинэшем шул, телэсэ кем белэн жанынны пычыратма, чиста булып кал, яшьлек узды инде, балалар белэн куанып яшик. Сабырлык бирсен ходай.Ирем гомер буе, «кыз түгел идең», диде
-
Ханбикәләребез Кем ул ханбикә? Дөресен әйтик, бәгъзеләребез аны көнгә биш-алты күлмәк алыштыручы көяз хатын, ефәк тотканнан да кулы кабаручы назлы җан итеп күз алдына китерә. Әлбәттә инде, иркә, тәкәббер вә кыланчык..
-
Кадерле Мәрьям апа Шундый язмышлы кешеләр була, күзгә-башка әллә ни чалынмыйча, тыйнак, гади генә яшиләр дә тыныч кына китеп тә баралар.
-
Сугыш өзгән хыял Сәхнәдә В. Асафьевның «Бахчасарай фонтаны» балеты бара. Уланованың Мариясе шулкадәр табигый, чын, ышандырырлык итеп үлә – ирексездән күзләргә яшь тула.
-
Шәфкать иясе Шәфика Сәнгать күгендә кыска гына вакыт балкып янган Шәфика Котдусованы атылган йолдызга тиңлиләр.