Коба бозау

Безнең әнкәй үз гомерендә беркайчан да кеше белән сүзгә-телгә килмәде, кемне дә булса гаеп итеп гайбәтен сөйләп йөрмәде. Әмма аның сәер дә, кызык та гадәте бар; ул йорт, абзар ияләренә, сынамышларга бик нык ышана иде. Тупыл башына кунып саескан кычкыруын да, чык бөртекләренең үләнгә ничек итеп ятуын да үзенчә юрый һәм, ни гаҗәп, юрамышы һәрвакыт юш килә торган иде. “Саесканың хәбәр бирдеме әллә, кунак көтәсең түгелме?” - дип шаяртабыз кайчак. Әмма саескан шыкырдаган көнне чынлап та йә ерак абыкай, йә җизниләр килеп төшә. Коба сыерыбызны әнкәй аеруча нык ярата. Көтүдән качып кайта торган гадәте булганга, безне кисәтеп тора: “Карагыз аны, суга күрмәгез малкайга, кулыгыз корыр” - дип куркытып та куя. Без, әлбәттә, моның тәрбия чарасы икәнен беләбез, балаларын миһербанлы итеп күрергә теләве дип кенә уйлый идек. Берсендә ул безгә сер итеп кенә: “Абзар иясенең яраткан малы бит безнең коба сыер, шуңа тамагыбыз тук, сөтне дә күп бирә”, - дип сөйләде. Имештер, төкерек җиргә төшкәнче ката торган зәмһәрир кыш уртасында, төнлә бозаулаган сыер. Аны-моны уйламый, изрәп йоклап яткан чакта бик каты тәрәзә какканнар. “Ник йоклап ятасыз, катып үлә бит коба бозау!” - дигән тавышны да ишеткән әнкәй. Фонарьлар тотып йөгереп чыксалар, күрәләр, абзар капкасы бикле, ә сыерлары чынлап та, алар көткәннән атна-ун көн алдан, бик матур коба бозау китергән. Дер-дер калтырап торган юеш бозауны күтәреп өйгә алып кергәннәр. Бик тиз тернәкләнгән ул, абзар иясенең яраткан малы дип, аны асрарга ниятләгәннәр. Чынлап та сыерыбыз туйдырды безне, ел да бик матур бозау алып кайта иде.
“Үсеп утырган агачны кисәргә ярамый, рәнҗи”, - дип, күкрәп утырган сиреньнәргә дә, пәһлевандай биек тупыл агачына да кул тидертмәде әни.
Ул яшьләй китеп барды. Хастаханәләргә салып дәваларга кирәк иде.
Газраилне аермачык күрдем, мине алырга килгән, мәшәкать ясап йөрмәгез, балалар. Кеше җирдә кунак кына, кызыл балчыктан яралган, балчыкка китә” - диде дә күзләрен йомды. Күбәләктәй җанының тәненнән очып чыкканын күргән кебек булдык.
“Үсеп утырган агачны кисәргә ярамый, рәнҗи”, - дип, күкрәп утырган сиреньнәргә дә, пәһлевандай биек тупыл агачына да кул тидертмәде әни.
Ул яшьләй китеп барды. Хастаханәләргә салып дәваларга кирәк иде.
Газраилне аермачык күрдем, мине алырга килгән, мәшәкать ясап йөрмәгез, балалар. Кеше җирдә кунак кына, кызыл балчыктан яралган, балчыкка китә” - диде дә күзләрен йомды. Күбәләктәй җанының тәненнән очып чыкканын күргән кебек булдык.
Татар хатын-кызлары өчен кызыклы язмаларны Сөембикә Telegram-каналында укыгыз
Хәзер укыйлар
-
Балдаклар, туй күлмәге калды, ә мин... Сүземне ерактанрак башлыйм әле. Әти үлгәндә мин әле тумаган да булганмын – әни 7 айлык корсаклы килеш калган. Аңа бу вакытта нибары 21 яшь булган...
-
Ялгыз канат Ире чит хатынга чыгып китсә дә, йөрәк болай әрнемәс иде. Хыянәтен кичерә алмый, мендәр кочаклап елар да, мәхәббәтне нәфрәткә әйләндереп яшәр иде. Ә ул хатынына гына түгел, балаларына, әти-әниләренә, диненә, үзенә хыянәт итте. Миләүшә яшь көе ирсез калды.
-
Рәхмәт, әнием! Аның ирен үтереп ташладылар. Дөресрәге, үләр дәрәҗәгә җиткәнче кыйнап ыргыттылар... Аңсыз гәүдәсен өйләреннән ике йөз метрлар чамасы җирдә, барак кебек шыксыз йортларның пычрак ишегалдыннан таптылар...
-
Бар җылымны сиңа бирәм, әни... Әнигә бар җылыңны да, назыңны да, яратуыңны да бирәсең, чөнки ул әни, һәм башкача уйлау, яшәү мөмкин түгелдер... Ә үз әниең булмаса?! Кемгә бүләк итәргә? Сине ничек бар шулай кабул итә торган кем бар тагын?! Әни бар! Иремнең әнисе!
-
Синнән башка беркем кирәкми Нурзидә белән Рәдиснең балалары юк. Күп еллар юк инде. Нурзидә моның белән күптән килеште. Рәдис тә килешкән кебек булган иде...
Соңгы комментарийлар
-
30 июнь 2022 - 11:34Без имениМонда язып утырганчы, узе белян сойляшергя киряк. Оч ел эчендя хаманда оялып торасыз мени. Сузне башлап китсягез ул узе суляп бирер барсында. Болай итеп билгесезлектя йореп булмай инде.Егетемне үземә ничек өйләндерергә икән?
-
30 июнь 2022 - 15:51Без имениКэжэмогезгэ ышанабыз - Иделгэ таяну белэн бер, э менэ Сукояр белэн Игезэклэр бик тэ ышанычлы кешелэрИң ышанычлысы кем? (йолдызнамә)
-
28 июнь 2022 - 10:56Без имениСез язманы игътибар белән укымаган, ахры, иптәшләр. Монда бит колхозчы баласының кеше була алмавы турында бармый сүз! Ә ата-ананың баланы аралавы, башкаларга караганда, начаррак мөнәсәбәттә булуы турында сүз бара. Әгәр шартлар булса, бу өлкән кыз да, кече сеңлесе кебек, врач була алыр иде!Врач буласы урынга авылда әбиләр карыйм
-
Ханбикәләребез Кем ул ханбикә? Дөресен әйтик, бәгъзеләребез аны көнгә биш-алты күлмәк алыштыручы көяз хатын, ефәк тотканнан да кулы кабаручы назлы җан итеп күз алдына китерә. Әлбәттә инде, иркә, тәкәббер вә кыланчык..
-
Кадерле Мәрьям апа Шундый язмышлы кешеләр була, күзгә-башка әллә ни чалынмыйча, тыйнак, гади генә яшиләр дә тыныч кына китеп тә баралар.
-
Сугыш өзгән хыял Сәхнәдә В. Асафьевның «Бахчасарай фонтаны» балеты бара. Уланованың Мариясе шулкадәр табигый, чын, ышандырырлык итеп үлә – ирексездән күзләргә яшь тула.
-
Шәфкать иясе Шәфика Сәнгать күгендә кыска гына вакыт балкып янган Шәфика Котдусованы атылган йолдызга тиңлиләр.